Page 42 - อ่านฟรี บ่าวมารร้อยเล่ห์ 1
P. 42
º‹ÒÇÁÒÃÃŒÍÂàÅ‹ËÃŒÍÂàÅ‹Ë 11
º‹ÒÇÁÒÃ
มา “นายท่าน เซียวฟางไม่ใช่ผีร้าย เซียวฟางก็แค่บ่าวที่ลงนามในสัญญาขายตัว
บนกระดาษขาวอักษรด�าเท่านั้นเองขอรับ”
“ขายตัว? สามป? เป็นทาส?” ฮั่วโหย่วอวี๋กับต้วนเสียวหั่วถือสัญญา
ขายตัวกระดาษขาวหมึกด�าแผ่นนั้น ยืนอยู่หน้าเซียวฟางพร้อมมองประเมิน
ตั้งแต่หัวจรดเท้าสิบกว่ารอบ จากนั้นจึงย้อนถามออกมาพร้อมเพรียงกันว่า
“เจ้า?!”
เซียวฟางยิ้มด้วยความสูงส่งสง่างามเป็นพิเศษ ประสานมือคารวะ
พร้อมเอ่ยว่า “ใช่ขอรับ ท่านใหญ่ฮั่ว ท่านรองต้วน ข้าน้อยก็คือเซียวฟางที่เริ่ม
ปรนนิบัติอยู่ภายในเรือนเฮ่าหรานตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปขอรับ”
“เจ้าพิษมาเป็นบ่าวอยู่ในบ้าน...” ฮั่วโหย่วอวี๋ “แล้วพิษของเจ้าเล่า?”
“ข้าน้อยจะจดจ�าว่าให้วางยาพิษเอาไว้ในข้าวขอรับ” เซียวฟางตอบ
กลับมา
“อะไรนะ?! นี่ไม่ได้เด็ดขาด! เจ้าอยู่ที่นี่ไม่ได้!” ต้วนเสียวหั่วกล่าวด้วย
โทสะ “พี่ใหญ่คิดอย่างไรกันนี่? เหตุใดถึงให้จอมมารใหญ่เยี่ยงนี้มาอยู่ที่นี่ได้
ไม่แน่ว่าจะวางยาพิษให้ทุกคนตายหมดก็ได้นะ”
“ท่านรองต้วนท่านวางใจได้ นับตั้งแต่ข้าวางยาพิษคนในบ้านจ�านวน
หนึ่งร้อยสี่สิบสองคน ม้าสิบสี่ตัว ห่านสี่ตัว ไก่สามตัวของตระกูลกวนแห่ง
ซานซี จนมอดม้วยไปแล้วก็ไม่เคยกระท�าเรื่องฆ่าล้างตระกูลอีกเลยขอรับ”
เซียวฟางตอบด้วยความซื่อสัตย์จริงใจ
ต้วนเสียวหั่วหน้าซีด กระโดดสะดุ้งโหยงโดยพลัน “เจ้าอยู่ที่นี่ไม่ได้เป็น
40
