Page 14 - อ่านฟรี สักวันน่ะหรือจะถึงยามอาทิตย์อัสดง 7
P. 14
สักวันน่ะหรือจะถึงยามอาทิตย์อัสดงปีศาจ!
เลดี้ยิ้มอย่างสง่างามราวกับก�าลังดื่มน�้าชายามบ่ายหรืออะไรท�านองนั้นอยู่
แพลทินัมบลอนด์ทอประกายจากแสงแดดอ่อนๆ ปลายเส้นผมสยายลงมาสัมผัส
ที่นั่ง บนท้องฟ้ามีเมฆบางปกคลุมกั้นแสงอาทิตย์ที่ใกล้เข้าสู่ฤดูหนาวเต็มที ทั้งที่
ในอาณาจักรปีศาจเป็นช่วงฤดูฝนก่อนเข้าฤดูใบไม้ผลิแท้ๆ แต่ทางอาณาจักรซิมารอน
กลับเป็นปลายฤดูใบไม้ร่วง พอคิดแบบง่ายๆ ตามสไตล์บนโลกแล้ว ก็คงประมาณ
ว่าละติจูดตรงข้ามกันพอดีเลยล่ะมั้ง
มาคิดๆ ดูแล้ว ขึ้นเหนือซะไกลไปซีกโลกเหนือ....ถ้าไม่เล่นค�าซะบ้างก็ทน
ไม่ไหวหรอก
“ว่าแต่ท้องฟ้าชวนให้รู้สึกไม่ดีเลย”
“ตรงไหนน่ะ? ผมเห็นเหมือนแค่มีเมฆบางๆ อยู่เท่านั้นเองนะ”
“ถ้าเป็นคนในท้องที่จะรู้ไงล่ะ ถ้าไม่เกิดแผ่นดินไหวก็คงดีอยู่หรอก”
ในที่สุดก็กลับสู่หัวข้อสนทนาที่ปลอดภัยซะที กับคนที่เพิ่งพบกันครั้งแรก
เราต้องไม่คุยเรื่องการเมือง ศาสนา แล้วก็เบสบอล โดยเฉพาะแฟนๆ ลีกแปซิฟิก
ซึ่งเป็นชนกลุ่มน้อยเนี่ย นับว่าฉลาดอย่างยิ่งที่จะหลบเลี่ยงหัวข้อสนทนาเกี่ยวกับ
เบสบอล เพื่อสุขอนามัยทางด้านจิตใจของตัวเอง ในแง่นั้นคุยเรื่องอากาศแหละดี
ไม่มีจุดที่จะท�าให้ใครต้องเจ็บปวดทั้งนั้น
ตรงหน้าโต๊ะอาหารตอนเจอกันครั้งแรก ต่างฝ่ายต่างแสร้งท�าเป็นพูดไม่ได้
กันทั้งคู่
แต่พอลองถอดหน้ากากแล้วกลับมาเป็นเธอที่แท้จริงแล้ว ฟลิน กิลบิทก็
ทั้งสวย อีกทั้งค�าพูดค�าจาและท่วงท่าก็สง่าผ่าเผย ออกจะต่างจากความเด็ดเดี่ยว
อยู่บ้างนิดหน่อย น�้าเสียงหวานก้องกังวาน ดวงตามีแววเจ้าเล่ห์อยู่ด้วย ถึงอย่างนั้น
การที่ดูเหมือนเธอยืดอกอย่างแน่วแน่เนี่ยก็คงเพราะเคลื่อนไหวด้วยเจตนารมณ์และ
ความเชื่อมั่นของตนเองอยู่ล่ะมั้ง
เพราะปกครองแคว้นโดยอ้างชื่อสามีเลยโดนว่าอะไรมาเยอะแยะก็จริง แต่
คนแบบนี้แหละอาจจะคู่ควรกับการอยู่บนจุดสูงสุดของประเทศก็ได้
พอเทียบกับความงดงามของเผ่าปีศาจอย่างอะนิสซินาซัง ท่านเซลี่ แล้ว
ก็กุนเทอร์แล้ว สาวงามชาวมนุษย์เนี่ยไปคนละแนวกันเลย ถ้าเปรียบทางโน้นเป็น
12
