Page 41 - อ่านฟรี กรุ่นกลิ่นอายในสายฝน
P. 41
CHIDORI CHISHIMA
อีกฝ่ายหันกลับมาสบตา สีหน้าคล้ายอยากพูดบางอย่างปรากฏบนใบหน้าหล่อเหลา
แวบหนึ่งก่อนหายวับไป จากนั้นเขาจึงหัวเราะคล้ายกับก�าลังพูดล้อเล่น
“คุณก็เป็นผู้ชายไม่ใช่รึไง”
ผมพยักหน้ารับ
“พอติดใจแล้วจะถอนตัวไม่ขึ้นเลยล่ะครับ”
ผมกระซิบกระซาบราวกับก�าลังบอกความลับ ระวังตัวให้ดีล่ะ ผมพูดกลั้วหัวเราะ
ชายหนุ่มพึมพ�าว่า นั่นสินะ ราวกับจะจดจ�าเอาไว้ให้มั่น จากนั้นเขาจึงหันมองสายฝนนอก
หน้าต่างอีกครั้งด้วยสีหน้าจริงจังเหลือแสน
ผมครุ่นคิดถึงสภาพจิตใจอันซับซ้อนของชายหนุ่ม
ถึงขั้นยอมมาร้านที่ลั่นวาจาว่าจะไม่มาอีก ความรู้สึกนั้นมากมายขนาดไหนกัน
นะ
(เจ้าตัวคงไม่นึกว่าจะเผลอตกหลุมรักชาจีนขนาดนั้นสินะ)
อยากให้เขาคนนี้เพลิดเพลินกับชาจีนยิ่งกว่านี้
“เชิญตามสบายนะครับ”
“พูดแบบนั้นเดี๋ยวผมก็อยู่ยาวหรอก”
ชายหนุ่มพูดด้วยน�้าเสียงคล้ายจะท้าทายทั้งที่สายตายังคงมองนอกหน้าต่าง
“ได้เลยครับ”
ใบหน้าด้านข้างของเขาดูเหมือนจะเปลี่ยนแปลงสีหน้าไปเล็กน้อย ดูแล้วเหมือน
ทั้งหวั่นไหวและล�าบากใจ อาจเพราะเงาของสายฝนที่พาดผ่าน สีหน้าของเขาจึงยากที่จะ
อ่านออก
“...ผมจะกางเอกสารด้วย”
“ได้สิครับ”
“...งั้นก็ช่วยได้มาก”
เสียงพึมพ�านั้นชวนให้สบายหู
“อ๊ะ แต่ที่นี่ไม่มีอาหารกลางวันนะครับ ขอโทษด้วย”
“ได้ยินตั้งแต่คราวก่อนแล้ว” เขาบอก ผมจึงพยักหน้า จริงด้วยแฮะ
“ผมจะชงชาลวี่หมู่ตาน...อย่างเดียวกับคราวก่อนนะครับ”
61
