Page 21 - อ่านฟรี กรุ่นกลิ่นอายในสายฝน
P. 21
CHIDORI CHISHIMA
“ครับ”
ผมพยักหน้าตอบตามตรง ชายหนุ่มจึงพึมพ�าว่า “นั่นสินะ” ช่างซื่อตรงจนผม
ประหลาดใจ
“ท�าไมถึงอยากกลบกลิ่นล่ะครับ”
“...ผมเคยได้ยินว่ากลิ่นหอมเชื่อมโยงกับความทรงจ�าอย่างแนบแน่น”
ถ้อยค�านั้นไม่ได้ตอบค�าถาม ท�าให้ผมไม่อาจคาดเดาความจริงในใจอีกฝ่าย
“แต่มันเป็นคนละกลิ่นกัน”
เขาพึมพ�าเสียงแผ่ว ท่าทางดูเหมือนกับโล่งอกระคนผิดหวัง ทว่าริมฝีปากนั้น
ผุดยิ้มบางเบาคล้ายกับขับไล่อะไรบางอย่างออกไปจากความคิดส�าเร็จ ถึงอย่างนั้นก็ยัง
เป็นใบหน้ายิ้มที่ดูราวกับก�าลังร้องไห้อยู่ดี
สีหน้านั้นหายวับไปทันใด ชายหนุ่มเก็บบุหรี่ก่อนจะหยิบเอกสารขึ้นมาอีกครั้ง
“รบกวนชงชาให้ด้วย”
เขาเริ่มอ่านเอกสาร คิดแบบนี้อาจจะเสียมารยาทต่อ ‘ชายหนุ่ม’ อย่างเขา แต่
สีหน้าจริงจังนั้นเป็นสีหน้าของ ‘ผู้ใหญ่’ ที่เป็นงาน บรรยากาศบ่งบอกว่าผมไม่สามารถ
ถามอะไรได้อีก
“ครับ”
(เราก็เหมือนกัน)
ท�างานของตัวเองดีกว่า
มือที่ก�าลังจะหยิบใบชาใส่ป้านชาหยุดชะงัก
ไม่รู้ท�าไม ผมจึงรู้สึกว่าไม่ใช่ชาชนิดนี้ ลางสังหรณ์ในเวลาเช่นนี้ถูกต้องเสมอ มี
ชาชนิดอื่นที่เหมาะกับคนอย่างเขาในเวลาแบบนี้ อย่างเช่นชาที่อ่อนโยน อ่อนหวาน แต่ก็
สง่างาม หนักแน่น ชาที่เหมือนกับสายลมที่พัดผ่านทุ่งหญ้า
ผมครุ่นคิดนิดหนึ่งก่อนจะหมุนตัว สาวเท้าไปยังชั้นวางของด้านในเคาน์เตอร์ ผม
เขย่งเท้า ยื่นมือไปยังกล่องบนชั้น แต่ก็แตะถึงแค่ปลายนิ้ว แม้จะยื่นแขนออกไปมากขึ้นก็
ยังหยิบไม่ได้ ผมนึกถึงบันไดขึ้นมา แต่มันก็ไม่ใช่ระยะที่แขนยื่นไม่ถึงเสียทีเดียว ผมจึง
เผลอดื้อรั้นจะหยิบด้วยตัวเองให้ได้
ผมไม่ได้ตัวเตี้ยอะไรขนาดนั้น แต่ชั้นวางของที่สูงจรดเพดานมักสร้างความล�าบาก
41
