Page 29 - อ่านฟรี ห้วงเวลารักของสองเรา
P. 29
MODORU ASAOKA
ก็มาอย่างดูดีพร้อมกับเสียงออดดังบอกเวลาเริ่มเรียน เอ่ยขัดค�าทักทายของผมด้วยค�าว่า
“อาเมะจัง” ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้อย่างรวดเร็ว
“ฟังนะ วันนี้ได้ของน่าทึ่งมาล่ะ”
ว่าแล้วก็ชะโงกตัวเข้ามา
ผมตกใจนิ่งอึ้งเพราะอาจารย์กอดอกลงบนโต๊ะแล้วห่อไหล่หัวเราะฮุๆๆ เหมือน
ดีใจจากส่วนลึกภายในใจอย่างไร้เดียงสา คล้ายเด็กวางมาดตอนมีความลับ
“ของน่าทึ่ง...ที่ว่านี่อะไร?”
“คิดว่าอะไรล่ะ?”
อืม...ของน่าทึ่ง ของน่าทึ่ง...
ผมก็กระดกจากการนอนเหมือนเดิม ไม่มีเครื่องประดับอะไรตรงหู คอ หรือนิ้ว
ดินสอกดสีน�้าเงินในกระเป๋าเสื้อคลุมสีขาวก็เป็นแท่งที่ไม่ได้เลือกมาเป็นพิเศษอะไรเลย
แม้แต่น้อย แค่เริ่มพกไปไหนมาไหนเพราะโดนผมว่า ถ้าจะซ่อนอยู่ในแขนที่ไขว้กันอยู่นี่
ละก็...ต้องเป็นชิ้นเล็กๆ รึ?
“...แว่นตา? เป็นแบบที่อยากได้อะไรงี้”
“ตื๊ด ตื๊ด ไม่ใช่ เป็นของที่บางๆ กว่านี้นะ”
“บางๆ?”
อาจารย์ยื่นเศษกระดาษแผ่นหนึ่งมาตรงหน้าผมที่เอียงคออย่างงงงวย
“นี่ไง ใบเสร็จร้านสะดวกซื้อที่บังเอิญซื้อได้พันเยนพอดี!”
“เอ๊ะ ใบเสร็จ!?”
“สุดยอดเลยใช่ม้า ประทับใจจัง ตอนปี๊ดของชิ้นสุดท้ายนะ เลขศูนย์สามตัวก็
เรียงกันอย่างสวยงามบนจอโชว์ของเครื่องคิดเงินเลยแหละ!”
“สุดยอดอยู่หรอกแต่ ...เด็กชะมัดเลย อาจารย์”
ผมรับมาดูแล้วก็เผลอหัวเราะ
อาจารย์ขยับหน้ามาใกล้ราวกับจะมองหารอยยิ้มของผม แล้วเราก็หัวเราะไป
ด้วยกัน
คนประหลาดที่เอาใบเสร็จซึ่งซื้อของได้พันเยนพอดีมาให้ดูอย่างลิงโลดในทันที
ที่เจอกัน คนที่เหมือนดั่งสายลมในฤดูใบไม้ผลิ เพียงแวบเดียวก็ไล่ความอัดอั้นในตัวผม
25
