Page 61 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 61

ย
                                                                    ยี
                                                                โมเหยียน
                                                                       น
                                                                   ห
                                                                  
                                                                 ม
                                                                  เ
                                                                โ
                                     ี
            ในสำยตำ ทุกคนรู้อยู่แก่ใจ ท่ใต้เท้ำไท่เว่ยให้บุตรชำยคนรองแต่งงำนกับ
            นำงเพรำะพึงใจในเงินทองของตระกูลซ่ง
                                            ื
                   เจ้งไท่เว่ยซ่องสุมพรรคพวกเพ่อแสวงหำผลประโยชน์ส่วนตัวและ
                     ิ
                                                  ี
            ขยำยอิทธิพลในวงรำชกำร กำรกระท�ำเหล่ำน้ล้วนต้องใช้เงินจัดกำร แต่
                                                                 ึ
                                   ี
              ั
            ต้งแต่ฮ่องเต้ลงโทÉขุนนำงท่รับสินบนและท�ำผิดก®หมำยกลุ่มหน่งโดยกำร
            ค้นบ้ำน ยึดทรัพย์ และตัดÈีรÉะพวกเขำ ก็ไม่มีผู้ใดกล้ำเส่ยงรับสินบนอีก
                                                            ี
            ด้วยกลัวว่ำจะถูกคนจับกุมและถอดหมวกขุนนำงบนÈีรÉะไป ทว่ำเป็น
                                            ี
            ขุนนำงผู้ใดจะไม่ใช้จ่ำยเงินบ้ำง? ยำมน้กำรแต่งงำนกับคลังทรัพย์ส�ำหรับ
            รักÉำเกียรติของจวนเจิ้งจึงส�ำคัญมำก
                                        ี
                   ไม่คำดว่ำนำยน้อยรองท่ก่อนแต่งงำนแสดงท่ำทีไม่พอใจอย่ำง
                                           ั
            ชัดเจน หลังจำกแต่งงำนกลับเข้ำหอท้งคืน ไม่เพียงอ่อนโยนและเอำใจใส่
            ภรรยำใหม่ ตลอดทำงยังมีรอยยิ้มเต็มใบหน้ำทั้งโอบนำงไว้ไม่ยอมปล่อย

                                                          ึ
                     ื
                   เม่อยกน้ำชำคำรวะเสร็จ เขำก็ประคองภรรยำข้นทันทีเพรำะกลัว
                          �
            เข่ำของนำงจะเจ็บ
                                                ี
                   ยำมปกติออกไปข้ำงนอกทุกวัน เท่ยวเตร่ส�ำมะเลเทเมำ ด่มสุรำ
                                                                   ื
            กับเพื่อนหมำป†ำสหำยสุนัข  วันทั้งวันไม่พบไม่เจอนำยน้อยรองเจิ้ง ทว่ำ
                                   13
            ยำมนี้กลับซ่อนตัวอยู่ในห้อง เกำะติดภรรยำตลอดเวลำ
                                    ี
                   ว่ำกันว่ำวันท่สำมท่กลับบ้ำนภรรยำ นำยน้อยรองเจ้งประคอง
                              ี
                                                                ิ
                   ึ
            ฮูหยินข้นลงรถม้ำตลอดกำรเดินทำง ไม่อำจหักใจปล่อยมือแม้แต่ครู่เดียว
            อยู่เคียงข้ำงภรรยำจนกลับถึงตระกูลซ่ง ท้งประทับจุมพิตลงบนหน้ำผำก
                                               ั
            นำงต่อหน้ำพ่อตำแม่ยำย เป็นสำมีคล่งรักท่เห็นภรรยำเป็นส่งล้ำค่ำโดย
                                                               ิ
                                                 ี
                                            ั
                                                                 �
            13  เพื่อนหมาปาสหายสุนัข หมายถึง เพื่อนกินเพื่อนเที่ยว

                                                                          59
   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66