Page 57 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ

เ
ห
ม

ยี
น
ย
โ โมเหยียน
เขำปล่อยนำงอย่ำงรู้สถำนกำรณ์ ซ่งซินหนิงกระโดดออกมำทันที
ิ
ี
ี
่
ื
และรักÉำระยะห่ำงจำกเขำ ทนมืดมดจนย่นมือออกไปกไม่อำจเห็นน้วท้ง ั
ิ
่
็
ั
ี
ี
ห้ำ จึงท�ำได้เพียงอำÈัยเขำเท่ำน้น จำกจุดน้เห็นได้ว่ำเจ้ำน่เจ้ำเล่ห์มำกขนำด
ไหน
เจิ้งสวินฮวนหัวเรำะเบำๆ “ข้ำชอบสตรีที่©ลำด”
“ข้ำเกลียดบุรุÉที่ต�่ำทรำมไร้ยำงอำย”
เจ้งสวินฮวนไม่ใส่ใจค�ำพูดเสียดสีเหน็บแนมของนำง เขำหยิบแท่ง
ิ
จุดไ¿ออกมำจุด ส่องสว่ำงไปทั้งห้อง
ี
ี
ในท่สุดซ่งซินหนิงก็มองเห็นบริเวณรอบๆ ได้ชัดเจน พ้นท่ว่ำง
ื
ึ
แห่งน้สำมำรถจุคนได้สิบคน มีประตูบำนหน่งแต่ประตูปิดไว้อยู่ ต้องเป็น
ี
ทำงที่ทะลุไปถึงด้ำนนอกแน่นอน
เจิ้งสวินฮวนรู้ว่ำนำงก�ำลังคิดอะไร “นั่นคือทำงออกมิผิด”
“ไม่ไปหรือ?”
ั
ึ
ิ
“เหตุใดต้องไป ยำพิÉน่นมีÄทธìเพียงหน่งช่วยำม รอยำหมดÄทธ ì ิ
ั
11
ก็ออกไปได้แล้ว”
“เจ้ำรู้ได้อย่ำงไร”
“เพรำะยำพิÉนั่นเป็นข้ำผู้นี้ที่ขำยให้กับเขำ”
“.....” มุมปำกนำงกระตุก

้
้
“ขำยไปหำรอยต�ำลึง ขำผูนี้ถือโอกำสเอำเงินเขำก้อนใหญ่มำก้อน
้
้
หนึ่ง”
ุ
ิ
ี
ั
มำรขยบปผำไม่เพียงแต่มกมำก ยงโลภในทรพย์สนเงนทองอีก
ิ
ั
้
ั
11 หนึ่งชั่วยาม เทากับสองชั่วโมง
55