Page 62 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 62

ีเถ
                 ื
              ม
           สำมีเถ่อนขอส�ำรำญ
           สำ
                 ื
                       �ำ
                     อส
                        รำ
                 ่อนข
                          ญ
           สมบูรณ์ กลำยเป็นอีกคนหนึ่งไปเลย
                                                                  ี
                                                                ้
                  ทุกคนอดทจะอยำกถำมไม่ได้ คุณหนูใหญ่ตระกลซ่งผ้นมควำม
                           ่
                           ี
                                                                ี
                                                          ู
                                                               ู
           สำมำรถอะไรกันแน่ ท�ำให้นำยน้อยรองหลงใหลจนกลำยเป็นเช่นนี้ได้?
                  สุดท้ำยทุกคนก็ได้ข้อสรุป ก็คือควำมสำมำรถในกำรเอำอกเอำใจ
           สำมีของสตรีผู้นี้ไม่ธรรมดำ
                            ี
                  คร้นค�ำพูดน้เล็ดลอดไปถึงหูของซ่งซินหนิง ใบหน้ำนำงก็มืดคร้ม
                                                                     ึ
                    ั
           ขึ้นมำอีกแล้ว
                                                                     ู
                                                          ี
                                                 ิ
                                      ู
                                                             ู
                                                     ู
                            ั
                               ั
                    ู
                  พดว่ำนำงอปลกÉณ์ พดว่ำนำงชำตตระกลไม่ด พดว่ำนำงผก
           สัมพันธ์กับผู้มีอ�ำนำจแอบอิงอิทธิพล นำงล้วนอย่ำงไรก็ได้ แต่พูดว่ำนำง
           ท�ำให้บุปผำไร้ใจหลงใหลจนไม่อยำกลงจำกเตียง นำงสุดที่จะทนได้
                  ผู้ท่บ้ำกำมคือเขำชัดๆ ไม่นึกเลยว่ำจะโยนเร่องน้มำให้นำง จำก
                     ี
                                                          ี
                                                       ื
                                             ั
                               ื
           ภำยนอกเจ้ำน่บอกว่ำเพ่อประโยชน์ของท้งสอง½†ำยเลยจ�ำเป็นต้องแสดง
                       ี
           ละครต่อหน้ำผู้คน ทว่ำเจ้ำนี่กลับอำÈัยควำมเป็นสำมีมำท�ำรุ่มร่ำมใส่นำง
           ต่อหน้ำทุกคน แต่นำงต้องแสดงต่อหน้ำผู้คน ไม่สำมำรถผลักเขำออกไป
           ได้ ดังน้นจึงท�ำได้เพียงเก็บควำมโกรธเต็มท้องไว้รอจนถึงตอนกลำงคืนท ี ่
                  ั
           อยู่ร่วมห้อง ค่อยทุบตีเขำอย่ำงโหดเหี้ยม
                  “อย่ำคิดว่ำข้ำไม่กล้ำฆ่ำเจ้ำ” นำงถือมีดข่มขู่ด้วยท่ำทำงน่ำสะพรึง
           กลัว
                  เจ้งสวินฮวนถูกนำงกรีดใบหน้ำไปทีหน่ง เลือดจึงอำบเต็มใบหน้ำ
                                                  ึ
                    ิ
           เขำยิ้มให้นำงด้วยควำมรู้สึกลึกซึ้งและเอ่ยแนะน�ำอย่ำงจริงใจ
                  “ฆ่ำข้ำยุ่งยำกเกินไป จะสร้ำงหำยนะให้ตระกูลซ่งได้ มิสู้เจ้ำให้ข้ำ
           ขึ้นครั้งหนึ่ง แล้วข้ำจะไม่ท�ำให้เจ้ำร�ำคำญ”

                                                     ี
                  ใบหน้ำซ่งซินหนิงกระตุก เส้นเลือดผุดข้นท่หน้ำผำก นำงอยำกจะ
                                                  ึ
       60
   57   58   59   60   61   62   63   64   65   66   67