Page 58 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 58
ื
ื
สำมีเถ่อนขอส�ำรำญ
สำ ม ีเถ ่อนข อส �ำ รำ ญ
ด้วย
นำงสีหน้ำมืดครึ้ม “เจ้ำรู้ก่อนแล้วว่ำเขำจะวำงยำพิÉ?”
ิ
ึ
ี
ั
ื
เขำแสยะย้มช่วร้ำย “ใช่แล้ว เม่อเขำวำงยำพิÉข้ำผู้น้ตำย วันรุ่งข้น
็
ู
ื
ี
กสำมำรถบอกคนนอกได้ว่ำ ในคนเข้ำหอข้ำผ้นไม่ร้จักบันยะบันยง ใช้
ู
้
ั
้
้
็
พละก�ำลังจนหมดเปนเหตุใหตำย จำกชื่อเสียงภำยนอกอันเลวรำยของขำ
้
ิ
ี
ี
ผู้น้ ไม่มีทำงมีผู้ใดสงสัยว่ำข้ำผู้น้ตำยเพรำะถูกพิÉ จำกน้ไปจวนเจ้งก็มีเขำ
ี
เป็นบุตรชำยสำยตรงเพียงคนเดียว ไม่มีผู้ใดแย่งชิงกับเขำแล้ว”
ซ่งซินหนิงพินิจพิเครำะห์เขำด้วยควำมสงสัย
ื
ื
“จัดกำรกับเขำเป็นแค่เร่องเล็กน้อยส�ำหรับเจ้ำเท่ำน้น” นำงไม่เช่อ
ั
ิ
ี
ว่ำเจ้งสวินฮวนจะมีจิตใจดีขนำดน้ ปล่อยให้งูพิÉข้ำงกำยมำท�ำร้ำยเขำ เขำ
คือคนชั่วช้ำอันดับที่ห้ำของยุทธภพเชียว
“ฆ่ำให้ตำยในครำวเดียวมันไม่สนุก ต้องขุนให้อ้วนก่อนแล้วค่อย
ฆ่ำ”
“.....” คนช่วก็คือคนช่วจริงๆ ไม่นึกว่ำก่อนหน้ำน้นำงยังหลงไป
ั
ั
ี
เห็นใจเขำอยู่ชั่วครู่หนึ่ง อันตรำยจริงๆ
เจิ้งสวินฮวนท�ำท่ำทำงสบำยๆ นอนหงำยอยู่บนเบำะนุ่มและจ้อง
มองนำงด้วยรอยยิ้ม
ื
ี
ยำมน้เส้อผ้ำบนกำยของท้งสองต่ำงก็ไม่เรียบร้อย บนตัวนำงสวม
ั
ิ
เพียงชุดตัวใน เจ้งสวินฮวนน้นย่งกว่ำ ตรงหน้ำอกถึงกับเปิดออก เพรำะ
ั
ิ
ชุดเจ้ำบ่ำวของเขำถูกกระบี่คมของนำง¿ันจนขำดรุ่งริ่ง
ี
หำกคิดว่ำนำงจะรู้สึกเขินอำยเพรำะเหตุน้ เขำก็ดูถูกนำงเกินไป
แล้ว
จนถึงตอนนี้ผู้ที่ท�ำให้นำงรู้สึกเขินอำยได้เคยมีเพียงผู้เดียวเท่ำนั้น
56
