Page 56 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 56

ีเถ
                 ่อนข
                 ื
           สำ
           สำมีเถ่อนขอส�ำรำญ
              ม
                        รำ
                       �ำ
                     อส
                 ื
                          ญ
                  พอเขำเอ่ย ซ่งซินหนิงก็ท�ำตำมทันที
                  “ตำมข้ำมำ”
                  นำงรีบตำมไปทันควัน
                  “ขึ้นเตียง”
                  นำงไม่ขยับ สำยตำที่จับจ้องเขำอันตรำยเป็นอย่ำงมำก
                  เจ้งสวินฮวนเอ่ยด้วยสีหน้ำจริงจัง “ยำพิÉน่นมีÄทธìร้ำยแรงนัก ข้ำ
                                                           ิ
                                                    ั
                    ิ
                                          ี
                                           ี
                                           ่
                                          ่
                       ี
                         ิ
                            ู
                                        ู
                                     ั
                                                         ่
                                                              ู
                                                         ี
                                                                   ็
               ั
             ู
           ผ้นยงอยำกมชวตอย่ ไม่กล้ำพกอย่ทนหรอก” ในขณะทเอ่ยพดเขำกเผย
                      ี
              ้
              ี
           ตัวเปิดปิดลับที่อยู่ข้ำงเตียงออกมำ
                  ซ่งซินหนิงตื่นตะลึง ที่แท้มีกลไกอยู่ใต้เตียง!
                                                      ่
                                                      ื
                                                                 ั
                      ี
                   ิ
                  ส่งทห้อยจำกบนหลังคำยังคงหย่อนลงมำเรอยๆ นำงไม่ลงเลอีก
                      ่
           ต่อไป กระโดดขึ้นเตียงด้วยควำมรวดเร็ว
                             ื
                  เจ้งสวินฮวนย่นแขนไปโอบเอวนำงไว้ ขณะเดียวกันก็กดลงบนตัว
                    ิ
           เปิดปิด ทันใดน้นแผ่นกระดำนเตียงก็แยกออก กลืนกินสองร่ำงลงด้ำนล่ำง
                        ั
           แล้วหุบเข้ำอีกครั้งทันที
                   ั
                  ท้งสองคนร่วงลงไปด้ำนล่ำงและตกลงบนเบำะนุ่ม ซ่งซินหนิงจะ
           ปลีกตัวออกมำทันที แต่กลับถูกเขำถือโอกำสกดไว้
                  กล่นอำยของบุรุÉแผ่คลุมอย่ำงเข้มข้น พร้อมกับก้มหน้ำจะข่มเหง
                    ิ
           นำงโดยกำรจูบ
                    ็
                              ึ
                  เขมเงินเล่มหน่งจ่อขมับของเขำไว้ นำงเอ่ยเตือนอย่ำงเย็นเยียบ
           “เจ้ำลองดู”
                    ิ
                                    ี
                  เจ้งสวินฮวนรู้สึกเย็นท่ข้ำงขมับ เขำทอดถอนใจด้วยควำมเสียใจ
           “บนตัวเจ้ำซ่อนอำวุธร้ำยแรงไว้เท่ำไรกันแน่”
                  “รับมือกับมำรรำคะได้เพียงพอ” รู้อยู่แล้วว่ำเจ้ำนี่ไม่น่ำไว้ใจ
       54
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61