Page 52 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 52
ม
ีเถ
สำ
รำ
สำมีเถ่อนขอส�ำรำญ
�ำ
อส
่อนข
ื
ื
ญ
รำยชื่อมำรร้ำย
“ตกลง พวกเรำต่ำงคนต่ำงอยู่ ไม่เก่ยวข้องกัน เจ้ำไปท่ห้องอนุ ข้ำ
ี
ี
ต้องกำรพักผ่อนแล้ว” นำงไล่เจ้ำบ่ำวออกจำกห้องหอตรงๆ ท�ำเอำ
เจิ้งสวินฮวนหัวเรำะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก
“น่คงไม่ได้ ตกลงกันแล้วว่ำจะแสดงละคร ข้ำจะพักท่น่ พรุ่งน้เช้ำ
ี
ี
ี
ี
ค่อยไป” เอ่ยจบเขำก็เดินตรงไปที่เตียงหลังใหญ่เองเลย
ั
ซ่งซินหนิงขวำงทำงเขำเอำไว้แล้วออกค�ำส่งเสียงเย็นเยียบ “ข้ำ
นอนบนเตียง เจ้ำไปนอนห้องด้ำนนอก”
ี
คิดจะไล่เขำไปนอนต่งท่ห้องด้ำนนอก? เขำไม่ยอมหรอก แต่ว่ำ
ั
เขำก็ไม่แย่งกับนำงเช่นกัน เขำเปลี่ยนทิÈทำงแล้วตรงไปนั่งลงบนเก้ำอี้
“ข้ำจะนั่งสมำธิอยู่ที่นี่ เจ้ำตำมสบำย”
พูดล้อเล่นอะไร ให้เขำอยู่ในห้องด้ำนใน นำงจะอำบน้ำผลัดเปล่ยน
�
ี
ิ
ชุดได้อย่ำงไร อะไรๆ ถูกเขำเห็นหมดพอดี ย่งไปกว่ำน้นยังต้องป‡องกันว่ำ
ั
เขำจะคิดมิดีมิร้ำยอีก แบบนี้อันตรำยเกินไปแล้ว
“ไปห้องด้ำนนอก” นำงเอ่ยเตือน
เจิ้งสวินฮวนยกยิ้มร้ำยยั่วยุ “ข้ำผู้นี้ไม่ไป เจ้ำจะท�ำอะไรข้ำได้?”
�
่
ิ
ั
�
็
ิ
ุ
ั
่
เมอคยกนไม่ถกคอครงคำกมำกเกนพอ จำต้องใช้ก�ำปัœนตดสน
ื
ู
ึ
โดยตรง พอทั้งสองคนคิดเห็นต่ำงกันไปคนละทำงก็ต่อสู้กันขึ้นมำอีกแล้ว
ั
ั
ี
ิ
เพียงแต่คร้งน้ท้งสองคนเพ่งจะสู้กันไปสิบกระบวนท่ำก็หยุดชะงัก
แล้วเงยหน้ำขึ้นจ้องมองช่องแสงของหลังคำโดยมิได้นัดหมำย
บนหลังคำมีคน!
ี
ื
ท้งสองหยุดมือในทันที ใจจดจ่ออยู่ท่หูเพ่อ¿ังเสียงด้ำนบนอย่ำง
ั
ตั้งใจ
50
