Page 66 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 66

ีเถ
                 ื
              ม
           สำมีเถ่อนขอส�ำรำญ
           สำ
                 ื
                        รำ
                          ญ
                       �ำ
                 ่อนข
                     อส
           สถำนกำรณ์มำโดยตลอด เขำท�ำให้ทุกคนเกิดควำมอยำกรู้อย่ำงมำก และ
           ภำยใต้สำยตำเ½‡ำรอคอยด้วยควำมกระหำยใคร่รู้ เขำก็ตอบเสียงดัง
                  “น่นมันแน่นอนอยู่แล้ว วังวิญญำณหยกผลิตบุรุÉหล่อเหลำสตร ี
                    ั
                                                                 ี
           งดงำมโดยเ©พำะ เพรำะยำมประมุขวังรับÈิÉย์จะมุ่งคัดเลือกแต่ผู้ท่รูปงำม
                                                 ิ
                                                                   ื
                                                    ี
           นอกจำกหน่วยก้ำนดีแล้ว รูปโ©มงดงำมก็เป็นส่งท่ขำดไม่ได้เช่นกัน เร่องน ้ ี
           ผู้ที่อยู่ในยุทธภพต่ำงก็รู้”
                    ้
                                         ้
                            ั
                                                          ู
                                  ี
                                                              ู้
                                                                ี
                                                                  ้
                  “ออ? เช่นน้นหำกมโอกำส ขำจะต้องพบนำง¿‡ำ½หรงผนใหได้ จะ
                                                                ้
           ได้ยลท่ำทำงสง่ำงำมของนำง”
                                            ี
                                ั
                                                   ื
                                     ้
                                          ี
                                          ้
                                    ี
                                    ่
                               ี
                                                           ้
                                                           ี
                  “ท่ำนลกค้ำโชคดนก ทขำตรงนมภำพเหมอนของอว½หรงภำพหนง
                                                            ู
                                                                      ึ
                       ู
                                                                      ่
           พอดี”
                                             ี
                  ค�ำพูดน้ท�ำให้เกิดกำรตอบสนองท่ดุเดือด ท�ำเอำควำมอยำกรู้ของ
                        ี
           ทุกคนขึ้นไปสู่จุดสูงสุด
                  ซ่งซินหนิงท่เดินมำถึงประตูห้องส่วนตัวแล้วพลันหยุดชะงัก ต่อมำ
                            ี
           ก็หมุนกำยและเดินกลับมำนั่งลงอีกครั้งพร้อมกับจ้องมองชั้นล่ำง
                  “ภำพเหมือนอยู่ที่ใด? รีบเอำออกมำสิ”
                  “นั่นสิ ให้พวกเรำยลโ©มนำง¿‡ำ½ูหรงว่ำเป็นอย่ำงไร!”
                  “เลิกอุบไว้ได้แล้ว รีบเอำออกมำ!”
                                                                  ึ
                  ท่ำมกลำงเสียงเร่งรัดของ½ูงชน นักเล่ำนิทำนจิบชำอึกหน่งด้วย
           ควำมพอใจถึงค่อยเอ่ยอย่ำงไม่ช้ำไม่เร็ว
                  “หำกต้องกำรรู้รำยละเอียด รอติดตำมครั้งต่อไป”
                  บ้ำเอย!
                                                                      ั
                                                           ี
                  ค�ำพูดประโยคเดียวท�ำให้เกิดป¯ิกิริยำตอบสนองท่ดุเดือดอีกคร้ง
           ½ูงชนด้ำนล่ำงเวทีต่ำงประท้วงกันเกรียวกรำว ทว่ำนักเล่ำนิทำนกลับเผย
       64
   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70   71