Page 71 - อ่านฟรี สามีเถื่อนขอสำราญ
P. 71
ม
โมเหยียน
โ
เ
ย
น
ห
ยี
“เช่นนั้นก็ดี”
ั
ั
ท้งสองเจอกันคร้งแรกก็เหมือนเป็นสหำยกันมำนำน ตกลงกัน
เรยบร้อยว่ำเจ้ำไปถลกหนังมนุÉย์ ข้ำมำขืนใจสตรี ต่ำงคนต่ำงไปจดกำร
ี
ั
เหยื่อที่จับมำได้ หลังจำกจัดกำรเสร็จก็มำดื่มกันเพื่อสำนไมตรี
ั
ซ่งซินหนิงถูกอุ้มเข้ำไปในห้อง หลังจำกบุปผำไร้ใจวำงนำงบนต่ง
ก็ยัดผ้ำเข้ำไปในปำกนำง ส่วนคนก็เดินออกไปพร้อมกับปิดประตู
แต่ไหนแต่ไรซ่งซินหนิงไม่เคยทรมำนเช่นน้ ระหว่ำงท่รอคอยนำง
ี
ี
รู้สึกคล้ำยกับนักโทÉที่ก�ำลังจะถูกตัดหัว รอคอยควำมตำยมำเยือน
ในปำกนำงถูกยัดผ้ำไว้ แม้แต่จะกัดลิ้นฆ่ำตัวตำยยังท�ำไม่ได้
ั
ในตอนน้นเองอยู่ๆ ด้ำนนอกก็มีเสียงต่อสู้ดังลอดมำ ท�ำให้นำง
เกิดควำมสงสัย
ี
ั
กำรต่อสู้ด�ำเนินไปคร่งช่วยำมเต็มๆ ในท่สุดก็สงบลง ผ่ำนไปครู่หน่ง ึ
ึ
ประตูถูกเปิดออก ตอนที่เห็นบุปผำไร้ใจ นำงก็อดที่จะตกใจไม่ได้
บนกำยของเขำมีกลิ่นคำวเลือด นั่นเป็นกลิ่นที่เพิ่งฆ่ำคนมำ
ี
บุปผำไร้ใจเดินมำทำงนำง นัยน์ตำสีด�ำท่จ้องมองมำใกล้ๆ สว่ำง
แวววำวท�ำให้นำงอกสั่นขวัญหำย ขนลุกชัน
ึ
ั
เขำก้มตัวลงมำและยกย้มข้น ดวงตำท้งคู่พินิจพิเครำะห์นำงและ
ิ
เห็นควำมหวำดกลัวที่ซ่อนอยู่ในดวงตำของนำง
นำงหลบสำยตำอย่ำงเย็นชำ ไม่อยำกเห็นเขำ
้
เขำหวเรำะเบำๆ แล้วเอนกำยลงบนเตยง จำกนนโอบนำงเข้ำส่ ู
ั
ั
ี
อ้อมกอด
“ภรรยำเด็กดี นอนหลับเป็นเพ่อนสำมีให้เต็มอ่มสักต่น เม่อครู่ฆ่ำ
ื
ื
ื
ิ
คนแซ่เจียงมำ เหนื่อยจะตำยอยู่แล้ว”
69
