Page 59 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3

ี เย่ยนเสวียเสว่ย
เย่ยนเสวียเสว่ย 57
ี
ี
ี
“เอามา”
ิ
“ไม่มีอะไรจริงๆ!” ฉันหันหลังชักขาว่งหนีทันที ทว่าพริบตาเดียวก็ถูกคน
ที่กระโดดลุกขึ้นจากเตียงจับไว้ พู่กันจุ่มหมึกในมือก็ถูกแย่งไปเช่นกัน

“พู่กัน?” เขาเลิกคิ้วขึ้นอย่างคาดไม่ถึง “เจ้าถือมันท�าอะไร”
ี
เม่อเผชิญหน้ากับใบหน้าท่ ‘ตลก’ แบบน้ ฉันต้องเปลืองพลังงานอย่าง
ี
ื
มากถึงจะกล้นหวเราะไว้ได้ “จะท�าอะไรได้ กแค่...ก็แค่เขียนอักÉร” โอ้ สวรรค์
็
ั
ั
ี
ั
ดวงตาของเขา จมูกของเขา ปากของเขา! ฉนทนไม่ไหวอกต่อไปเลยยองกายลง
แสร้งท�าเป็นปวดท้องเพื่อเก็บซ่อนรอยยิ้มบนใบหน้าไว้
เขารีบยองตามลงมา “เป็นอะไรไป”
้
พอยองลงมาใบหน้าของเขาก็สะทอนกับคันฉ่องบนโตะส�าหรับแต่งหน้า
ั
ั
พอดี จากน้นฉันก็ได้ยินเสียงหายใจอันส่นระริกของเขา โอะ เขาจะท�าอย่างไร
ั
ฉันจะได้รับการลงโทÉแบบไหน? ฉันอยากรู้จนแทบทนไม่ไหว คร้งน้ถึงขีดจ�ากัด
ี
ความอดทนของเขาแล้วใช่หรือไม่
ึ
“หึ” เขาแค่นหัวเราะ ยืนข้นหยิบคันฉ่องมาเพ่งมองใบหน้าลายพร้อยของ
ตัวเองอย่างละเอียด “ที่แท้½‚มือวาดÀาพของจื่อถงช�านาญมากทีเดียว”
ิ
ิ
ิ
“เอ?” ในขณะทฉนประหลาดใจกบป¯กรยาคาดไมถงของเขา ครถดมา
ึ
่
่
่
ั
ั
ี
๋
ู
ั
ก็ถูกจับโยนขึ้นไปบนเตียง “อะ...!” ต่อมาก็ถูกเขากดไว้แน่นและพู่กันจุ่มน�้าหมึก
เริงระบ�าอยู่บนใบหน้าฉัน
“เราก็วาดได้ดีเช่นกัน!”
“อะ ไม่! อะ...ไม่นะ ข้าไม่...”
ั
ี
ึ
ë
7
“อันดับแรกดอกโบตëนหน่งดอก ถัดมาก็ดอกฉูจว อีกหน่งดอก ตรงน้ยง
ั
ึ
ี
สามารถวาดดอกเหมยได้อีก”
้
มือและเท้าถูกเขาตรึงไว้ ฉันต่อต้านไม่ได้แมแต่น้อย ต้องปลอยให้พู่กัน
่
ี
ั
หมึกด�าวาดไปตามหน้าผาก ใบหน้า และคาง ท�าได้เพียงด่าทอเท่าน้น “อิงอ้ท่าน
มันบุรุÉใจแคบ รังแกสตรีท่านอายบ้างหรือไม่!”
7 ดอกฉูจวี๋ คือ ดอกเดซี