Page 56 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 56

เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 3
          54 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 3

                                                        ั
                                                                  ี
          แล้วรบกวนปิดประตูให้ด้วย ข้าไม่ส่งล่ะ” เฮอะ หมูตัวผู้ติดสด แม้แต่ฉันท่วิปลาส
          ก็ไม่เว้น
                หลังจากโจรที่จะเด็ดบุปผากระแทกประตูจากไปแล้วฉันก็กลับไปที่เตียง

          และนอนอย่างสงบ ได้ยินเสียงลมพัดรุนแรงด้านนอกแว่วๆ ผ่านไปไม่นานเท่าไร
                                  ื
                                                      ิ
          ก็เป็นเสียง¿‡าร้องดังสะเทือนเล่อนล่น เสียง¿‡าร้องยังไม่ส้นสุด½นก็ตกลงมาแล้ว
                                     ั
          ฉันหดÈีรÉะเข้าไปในผ้าห่มท่ห่อตัวไว้แน่น ¿ังเสียงลมเสียง½นขณะเข้าสู่ห้วงนิทรา
                               ี
          ด้วยความหวาดหวั่น
                ½น¿‡ากระหน่ารุนแรงต่อเน่องยาวนาน เสียง¿‡าผ่า¿‡าร้องท�าให้ฉันหลับ
                           �
                                     ื
                                   ั
                                                ื
                                                          ึ
          ไม่สนิท กลางดึกเสียง¿‡าร้องสน่นหูท�าเอาสะดุ้งต่น ฉันลืมตาข้นรู้สึกว่ามีแสงไ¿
          สาดส่องเข้ามา ใครจุดตะเกียงกัน? พอเลิกผ้าห่มออกก็เห็นเพียงคนสวมชุดขาว
          คนหนึ่งยืนอยู่ข้างเตียง เป‚ยกปอนไปทั้งตัว ผมสยายปิดหน้า...
                                           ี
                  ี
                                               ี
                                          ็
                            ื
                          ึ
                                      ู
                “ผ...ผี...” ดกด่นค่อนคนอย่ๆ กมสงน้ปราก¯ขนข้างเตยง ฉนแทบจะ
                                   ื
                                                                 ั
                                                      ึ
                                             ่
                                             ิ
                                                            ี
                                                      ้
          สลบไปทันที
                เสียงกรีดร้องยังออกจากปากไม่ทันสุดก็ถูกผีในชุดขาวกอดไว้แน่นแล้ว
          แรงเยอะจนเอวฉันแทบหัก
                “ข้าคิดว่าเจ้าไม่อยู่แล้ว...” น�้าเสียงเจือสะอึกสะอื้นสองส่วน
                คนท่กล้าบุกเข้ามาในห้องนอนฉัน นอกจากผู้ชายคนน้นแล้วยังจะเป็น
                                                            ั
                    ี
                                     ี
                                                               ่
                                            ่
                                              ู
                       �
                   ี
                ี
                                                 ้
                       ้
                             ้
                             ึ
          ใครได้อก ‘ผตกนา’ มดขนมาบนเตยงโดยไมพดใหมากความ และไมสนใจว่าจะ
                           ุ
          ท�าเตียงฉันเป‚ยกหรือไม่ หรือฉันยินยอมหรือไม่ ทว่าเพียงครู่เดียวก็ได้ยินเสียง
          กรนของเขา
                “น่ น่...” ฉันถูกต้อนไปมุมเตียงเลยคิดจะผลักเขาลงจากเตียง แต่ย่งผลก
                                                                   ิ
                                                                       ั
                  ี
                    ี
          เขาย่งเข้ามาชิดตัวฉัน “ข้าไม่อยู่แล้ว ท่านแช่งข้ารึ ข้ายังอยู่ดีอยู่!” ฉันถีบเขาสองท ี
             ิ
          อย่างไม่สบอารมณ์
                “ข้า½ัน...½ันเห็นว่าเจ้าไม่อยู่แล้ว...” คนที่เกือบจะหลับเอ่ยอู้อี้
                ค�าก่นด่าคาอยู่ตรงล�าคอ ฉันเก็บเท้าท่ถีบเขากลับมา แหงนหน้าพิงเสา
                                              ี
                        ี
          เตียงมองตะเกียงท่หญิงรับใช้เพ่งจุดเม่อครู่น้เงียบๆ หลังผ่านไปนานพอสมควร
                                   ิ
                                            ี
                                        ื
          ก็พลิกตัวลงจากเตียง ถอดชุดเป‚ยกๆ ของเขาออก ถือโอกาสเอามาเช็ด½†าเท้า
   51   52   53   54   55   56   57   58   59   60   61