Page 55 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 55
ี
ี
เย่ยนเสวียเสว่ย 53
ี เย่ยนเสวียเสว่ย
ี
ี
�
ั
�
ค่าวันน้ฉันส่งให้โยวเหอเตรียมน้าส�าหรับอาบแล้ว แต่เขายังคงน่งน่งอย ู่
ิ
ั
ี
�
หน้าโตะ จนกระท่งฉันอาบน้าเสร็จเปล่ยนเป็นชุดนอนกลับมาท่ห้องนอนเขาก็ยัง
ี
ั
จุดตะเกียงอ่านอย่างคร�่าเคร่ง ดูท่าทางขี้เกียจจากไปเป็นอย่างมาก
“ข้าง่วงแล้ว” ฉันเดินไปด้านหน้าเขาพร้อมกับเคาะโตะเอ่ยเตือน
ั
“อืม” เขาส่งเสียงตอบรับ หนังสือในมือถูกพลิกไปหน้าถัดไป จากน้นเขา
ก็อ่านต่ออย่างเพลิดเพลิน
“หย่าซี” ฉันตะโกนเรียกนางข้าหลวงนอกประตูม่าน เหมือนนางจะชื่อนี้
“ซีหย่าอยู่นี่เพคะ”
เฮ้อ เรียกผิดเสียแล้ว
“ช่วยนายท่านของเจ้าเก็บหนังสือบนโตะให้เรียบร้อย ตะเกียงนี่ก็เอาไป
ด้วย นายท่านของเจ้าชื่นชอบมันยิ่งนัก มอบให้พวกเจ้าไปเลยแล้วกัน เขาจะได้
ไม่มาหยิบยืมสถานที่นี้ของข้าบ่อยๆ”
“เพคะ” นางข้าหลวงจ�าต้องเดินเข้ามาแล้วพูดว่า “½†าบาท...เอ่อ...ควร
กลับต�าหนักพักผ่อนแล้วเพคะ”
ี
เขาโยนหนังสือลงดังป‡าบแล้วยืนข้นจ้องมองฉันอย่างขบเข้ยวเค้ยว¿ัน
ี
ึ
“ที่ใดในวังแห่งนี้ไม่ใช่ของเรา เราจะอยู่ที่ใดผู้ใดมายุ่งได้หรือ!”
ซีหย่าตกใจจนถอยออกไป ส่วนฉันเกาแก้มมองเขาด้วยความสงสัย “ส่น
ั
ี
ั
สะเทือน ? ส่นสะเทือนจริงหรือ? บ้านท่น่ล้วนเป็นของจริง หรือว่าเป็นของปลอม
ี
6
ท�ามาจากกระดาÉ?” ฉันคว้าหนังสือสองสามเล่มยัดใส่อ้อมกอดเขาให้เขาออก
จากห้องนอน “ดึกขนาดนี้แล้วพร�่าอะไร รีบกลับไปเถอะ” สุดท้ายฉันยังเอ่ยเพิ่ม
ไปอีกหนึ่งประโยค “ฮูหยินบ้านท่านคงจะคอยท่านจนร้อนใจแล้ว”
ู
�
“ฮหยนบ้านขา?” เขาโกรธจนจมกกระดิก ท่มหนงสือลงพร้อมคารามว่า
ุ
ู
้
ิ
ั
“นั่นสิ เจ้าว่าคนไหนคือฮูหยินบ้านข้า!”
ิ
เห็นเขาจะเลิกม่านเข้ามาอีก ฉันจึงเก็บใบหน้าย้มแย้มแล้วเอ่ยเสียงเย็น
ี
“ข้าจะไปรู้ได้อย่างไรว่าผู้ใดคือฮูหยินของท่าน ข้ารู้แค่ว่าท่น่ไม่มีแน่นอน! ออกไป
ี
6 สั่นสะเทือน ในภาษาจีนออกเสียงวา เจิ้น พองเสียงกับคําสรรพนามแทนตัวของฮองเต
