Page 54 - อ่านฟรี เทพธิดาลิขิตบัลลังก์ 3
P. 54
เทพธิดำลิขิตบัลลังก์ 3
52 เทพธ ิดำ ล ิข ิตบ ัลล ังก์ 3
เพิ่งจะทักทายเสร็จก็มีคนนั่งลงข้างๆ จากนั้นร่มเงาก็บังอยู่เหนือÈีรÉะ
“บ่าวจะไปน�าผลไม้แช่เย็นมา...เพคะ บ่าวกราบทูลลา”
หลังจาก ‘หวงซ่าง’ ผู้สูงÈักดìโบกมือผู้คนก็จากไป ร่มเงาเหนือÈีรÉะก ็
ิ
ไม่มีแล้วเช่นกัน
“เจ้าดูสÀาพของเจ้าสิ” พูดแล้วคนน่าร�าคาญก็เอา ‘ร่มบังแดด’ บนหน้า
ของฉันไป
“สÀาพของข้าท�าไมหรือ?” พอลุกข้นน่งปิ›นอันหน่งก็ร่วงลงมาจากÈีรÉะ
ึ
ึ
ั
ผมเผ้าสยายอยู่บนบ่า ฉันปาดมันลวกๆ หยิบใบบัวมาจะปิดตาลงนอนอีกคร้ง
ั
ู
ั
ทว่าทหวหนุนลงไปไม่ได้อย่บนพนหญ้า แต่เป็นบนตกของคนคนหนง “ร้อน...”
ั
่
ื
่
้
ี
ึ
ี
ิ
ฉันขยับเล็กน้อย ไม่ได้ด้นรนอีก หลังจากปรับให้เป็นท่าทางท่สบายความง่วงงุน
ก็มาเยือน
ึ
ึ
ขณะเปลือกตาหนักอ้งจนแทบจะเปิดไม่ข้น หูก็คล้ายจะได้ยินคนก�าลัง
ื
ั
ร้องเพลง เสียงท้งเบาท้งละมุนละไม เช่องช้า และแหบเล็กน้อย เม่อคิดได้ว่าเป็น
ั
ื
ใครก�าลังร้องเพลงเบาๆ ฉันก็ตกใจตื่นขึ้นทันที
ี
ี
้
�
ื
่
ุ
ี
ึ
ี
“เจยงหนานถงคราเกบเกยวปทม ใบใหญ่ลอยเหนอสายนาเบยดเสยด
็
ซ้อนทับ คู่มัจฉาแหวกว่ายท่ามกลางใบบัว...”
“เดีëยวก็แหวกว่ายไปทางบูรพา เดีëยวก็แหวกว่ายมาทางประจิม...”
“เดีëยวก็แหวกว่ายไปทางทักÉิณ เดีëยวก็แหวกว่ายมาทางอุดร...”
พอเห็นฉันลืมตาเขาก็ลูบจมูกด้วยความอาย “ไม่ร้องแล้ว”
“รู้ว่าไม่เพราะก็ดี” ฉันเบ้ปากพร้อมบอก
อา คนที่วิปลาสคือฉัน แต่ก็เหมือนจะวิปลาสไปกันหมด
้
อาหารเย็นไมว่าจะกินเย็นสักเพียงใด หลังกินเสร็จแลวเขาก็ต้องไป แม ้
่
ื
ั
บางคร้งเขาจะเอาหนังสือกับสมุดพับสีเหลืองมาอ่านจนดึกด่น เขาก็จะจากไปเอง
่
ื
เมอฉนจะเข้านอน การโอบกอดเกดขนอย่บ่อยครง แต่นบว่าเขาเข้าใจก®และ
ู
ั
ั
ึ
ิ
ั
้
้
ขอบเขตที่ควรท�าตาม นี่เป็นหัวใจส�าคัญที่ท�าให้ฉันกับเขาสามารถอยู่ร่วมกันได้
Í‹ҧµ‹Íà¹×èͧ
