Page 24 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 24

ิ
           รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 1
                          ิ
                                ู้งดงำ
                          ้งจอกผ
                       ช
                  องรำ
                        ำจ
           ร
            ักแรกข
                                     ม 1
                  ส่วนผู้บ�าเพ็ญเพียรที่ชื่อไป๋หลิ่นผู้นี้ก็แค่...เยือกเย็นลึกลับยิ่ง
                  บอกว่านางเป็น ‘ยาบ�ารุงช้นเลิศ’ ท่ยากจะหาได้ในโลกหล้า แต่
                                                ี
                                        ั
           กลับไม่มีเจตนาจะกินนาง สายตาท่เขามองนางกระจ่างแจ่มชัด ถึงขนาด
                                        ี
           เหินห่างเฉยชาอยู่บ้างด้วยซ้า ถ้าให้บอกว่ามีส่งใดอยู่Àายใน ก็คงจะแ½ง
                                                 ิ
                                  �
           แค่ความสนใจใคร่รู้เล็กน้อยเท่านั้น
                                     ึ
                       ิ
                                   ึ
                  ไป๋หล่นชันขาข้างหน่งข้น ข้อศอกยันอยู่ตรงหัวเข่าแล้วใช้½†ามือ
           เท้าแก้มเอาไว้ เหลือบมองนางอย่างไม่อินังขังขอบ
                    ิ
                               ิ
                           ึ
                  “กนเจ้า? ฮฮึ กนให้เลือดเน้อเลอะเทอะเปรอะเป„œอน ท้องไส้ไหล
                                         ื
                                          ั
                          ื
                              ื
           ทะลักนะหรือ? เร่องเส่อมเสียขนาดน้นตรงตามครรลองของข้าท่ไหนกัน
                                                                 ี
           หากข้าจะกินเจ้า จะต้องให้เจ้าไปจัดการตัวเองให้สะอาดสะอ้าน หลังจาก
           น้นก็ร้องขอให้ข้ากินเจ้าด้วยความยินยอมพร้อมใจ น่นต่างหากถึงจะ
             ั
                                                         ั
           ล�้าเลิศ”
                       ิ
                  ชิวตู่จ้งไม่เคยพบเจอ...คนโอหังอวดดีถึงเพียงน้มาก่อน ก็ได้ เรียก
                                                       ี
           เขาว่า ‘คน’ ไปก่อนชั่วคราวแล้วกัน
                  แม้ค�าพูดของเขาจะเย่อหย่งทะนงตน แต่ว่าสีหน้าท่าทางกลับ
                                         ิ
                                     ุ
                                                                   ี
                                                             ิ
                             ั
           เรียบเฉย ท่าทีแบบน้นแค่เห็นปˆบก็ท�าให้คนรู้ได้ทันทีว่าเขามใช่คนท่ดีแต่
           พูดจาคุยโวโอ้อวด
                  “ข้าไม่มทางทาแบบน้นหรอก ไม่มวนขอให้ท่านกนข้า...” นาง
                                                            ิ
                                                 ั
                                               ี
                              �
                         ี
                                    ั
           เงยหน้าขึ้นอย่างกล้าหาญ
                  หางคิ้วของไป๋หลิ่นเลิกขึ้นเล็กน้อย ไม่เอ่ยวาจา
                      ิ
                  เขาน่งเงียบลงกะทันหันคล้ายตกอยู่ในห้วงแห่งความคิด หัวใจของ
           ชิวตู่จ้งพลันหนาวสะท้าน รู้สึกแค่ว่าเส้นผมสีขาวหิมะปานสาย¸ารกระจ่าง
                ิ
           ขับเน้นให้ขนตาและขนค้วสีด�าของเขาดูเด่นชัดมากเป็นพิเศษ นัยน์ตา
                                ิ
       22
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29