Page 27 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 27
อิ
เ
น
น
ห
เ เหลยเอินนา า
ย
ล
์
ู้
จะวิเคราะห์อย่างไรก็รสึกว่าเจ้าคงมีท่มาท่ไปไม่¸รรมดา แม้นจะเป็นมนุษย
ี
ี
ั
แต่ก็ไม่ใช่มนุษย์¸รรมดาแท้จริง” เขาหยุดน่งไปช่วขณะ แววตาวาววับวูบ
ิ
ผ่านก้นบ้งนัยน์ตาแล้วถูกซุกซ่อนเอาไว้อย่างรวดเร็ว เขาเปล่งวาจาออกมา
ึ
อย่างเชื่องช้าว่า...
“บิดากับมารดาของเจ้า อย่างน้อยคงมีคนใดคนหน่งเป็นผู้บ�าเพ็ญ
ึ
ึ
ั
ั
เซียนสินะ อีกท้งมีตบะไม่¸รรมดา จากท่ข้าเห็น คงจะบ�าเพ็ญถึงข้นก่ง
ี
เซียนแล้ว อืม...เป็นบิดาเจ้าใช่หรือไม่ หรือว่าเขาถือมารดาเจ้าเป็น ‘ด่าน
เคราะห์’ เม่อผ่านเคราะห์เขาก็ละสังขารกลับคืน ทอดท้งเจ้าไว้บนโลกมนุษย์
ื
ิ
ิ
ั
ื
ดังน้นเจ้าถึงหลงเช่อค�าพูดป‚ศาจง่ายๆ คิดว่าบนเขาหล่นหรานมีร่องรอย
ึ
ของบิดาเจ้าจริงๆ เดินตามผู้อ่นต้อยๆ ข้นมาบนยอดเขา ซ้ายังเกือบจะ
ื
�
ถูกสังหาร...ข้าพูดถูกหรือไม่”
ื
ิ
ชิวตู่จ้งกะพริบตาปริบด้วยความต่นตกใจ เม้มริม½‚ปากแน่นไม่ยอม
ี
ตอบก็แสดงว่าท่เขาพูดมาถูกต้องท้งหมด แต่มีจุดเดียวเท่าน้นท่นางไม่เห็น
ี
ั
ั
ด้วย...
“...ท่านพ่อมิได้ทอดท้งข้าเสยหน่อย ป‡าจูŽของข้าบอกว่า ท่านพ่อ
ี
ิ
ื
รักท่านแม่ข้ามากเกินไป...เม่อป‚น้นพอท่านแม่ข้าไม่อยู่แล้ว ท่านพ่อก ็
ั
ี
หมดอาลัยตายอยากตามไปด้วย ต่อมาถึงพาข้ามาท่เมืองเ¿งเซ่ย ½าก½˜ง
ี
ี
ข้าให้คนในเผ่าและญาติพ่น้องของท่านแม่ดูแล ท่านพ่อข้าเศร้าเสียใจมาก
เกินไป มิได้ทอดทิ้งไม่ดูแลข้าเสียหน่อย”
สุ้มเสียงของดรุณีน้อยแผ่วนุ่ม ความดุดันยามพูดจาก็มีไม่มากพอ
ทว่าน�้าเสียงเนิบช้ามั่นคงกลับเผยให้เห็นถึงความแน่วแน่หนักแน่น
อืม นึกไม่ถึงว่าจะสามารถโน้มน้าวเขาได้
“ก็ได้ บิดาเจ้าไม่ได้ทอดท้งเจ้า แต่ว่า½†าด่านไม่ส�าเร็จ ผ่านเคราะห์
ิ
25
