Page 19 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 19

เ
                                                                 ย
                                                                ล
                                                                   อิ
                                                                    น
                                                                     น
                                                              เ เหลยเอินนา  า
                                                              ห
                   ชิวตู่จิ้งครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนพยักหน้าเข้าใจ
                                                              ิ
                   ต้องเป็นค�าว่าไป๋ จากหิมะขาว ค�าว่าหล่นจากเขาหล่นหรานเป็น
                                                    ิ
                                 2
                                       ี
                      ื
                    ั
                                                           ิ
            แน่ เขาต้งช่อให้ตัวเองว่า ‘ไป๋’ ท่เป็นสีบนร่างของเขา ‘หล่น’ เป็นสถานท ่ ี
                                        ิ
                                                      ี
            พ�านักอาศัยของเขา ค�าว่า ‘ไป๋หล่น’ สองพยางค์น้สะท้อนตัวตนของเขา
            ได้ดีทีเดียว
                   “เจ้าขึ้นมาตามหาบิดาบนÀูเขาเพราะเหตุใดกัน”
                    �
                                               �
                   น้าเสียงเย็นเยือกของเขาราวกับน้าเย็นสาดรดลงมากลางศีรษะ
                         ิ
            ของนาง ชิวตู่จ้งสะท้านเฮือกอย่างห้ามไม่อยู่ สติสัมปชัญญะชัดเจนข้น
                                                                       ึ
            หลายส่วน
                                                              ื
                                      ี
                   “ท่านพ่อข้าเขา...อะ พ่เส่ยวหลี!” ท่นางล้มกองกับพ้น หัวสมอง
                                                ี
                                        ี
            มึนงง หอบหายใจแฮกๆ เป็นเพราะใช้ยันต์เรียกก�าแพงปราณออกมา
            เน่องจากเป็นคร้งแรกท่เรียก นางจึงใช้งานได้ยุ่งเหยิงไม่เป็นข้นเป็นตอน
              ื
                          ั
                                ี
                                                               ั
                                         ี
                                   ิ
            กะพลังไม่ถูกแม้แต่น้อย...ส่งน้นท่ถูกสะท้อนลอยกระเด็นออกไปจะเป็น
                                      ั
            อันใดหรือไม่ จะ จะมีชีวิตรอดหรือไม่
                                                   ั
                                                        ั
                   นางตะกายข้นมา แต่ก็ล้มลงน่ง แล้วใช้ท้งมือท้งเท้าตะเกียกตะกาย
                                           ั
                             ึ
             ึ
                      ั
            ข้นมาอีกคร้ง เดินไปได้ไม่ถึงสองก้าวก็ซวนเซล้มลง ศีรษะหนักอ้ง½†าเท้า
                                                                 ึ
                                                                       ื
                                ื
            เบาหวิวอย่างรุนแรง เม่อนางก�าลังจะล้มลงไปอีกเป็นคร้งท่สาม แขนเส้อ
                                                            ี
                                                          ั
            กว้างสีขาวหิมะข้างหน่งก็ย่นเฉียงออกมา ประคองแผ่นหลังนางเอาไว้อย่าง
                              ึ
                                  ื
            มั่นคง คว้าคอเสื้อด้านหลังชุดบุนวมของนางเอาไว้ทันที
                                  ี
                   “ขอบคุณมาก...เดëยว! ท่านอย่าเข้ามา อย่าเข้ามา อันตรายนะ!”
                                                                       ิ
                    ั
                           ี
            นางยืนม่นได้ในท่สุด หอบหายใจแฮก เอ่ยขอบคุณด้วยความเขินอายย่ง
            2  ไป แปลวา ขาว
                                                                          17
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24