Page 17 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 17
น
ล
น
ย
เ
อิ
เ เหลยเอินนา า
ห
“ข้าไม่ใช่ป‚ศาจ ข้าเป็นมนุษย์ ข้ามีช่อ ข้าช่อชิวตู่จ้ง...” พูดจบน้ว
ื
ิ
ื
ิ
ื
ั
งามก็รีบเขียนช่อของตนลงบนพ้นหิมะ จากน้นนางก็เงยหน้าข้นมองเขา
ึ
ื
ั
อีกครา “ท่านพ่อกับท่านแม่ต้งให้ข้า ข้าเกิดมามีพ่อมีแม่ ข้าไม่ใช่ป‚ศาจ
ข้าเป็นมนุษย์”
“มีพ่อมีแม่หรือ? ในเมื่อเป็นเช่นนี้เจ้าออกมาหาบิดาอันใดกัน”
ค�าเสียดสีของเขาท�าให้นางผงะอึ้งไป
ั
ริม½‚ปากบางของเขาขยับอีกคร้ง เอ่ยถามเนิบนาบว่า “สรรพชีวิต
ั
มีมากมาย หากมิใช่มนุษย์แล้วต้องเป็นป‚ศาจอย่างน้นหรือ? หากว่ากัน
ด้วยเร่องการบ�าเพ็ญตบะ เกิดเป็นมนุษย์นับว่าได้เปรียบไปมากโขแล้ว ถ้า
ื
็
�
็
็
�
ื
ิ
่
่
ี
ิ
ี
สงมชวตอนๆ อยากจะบาเพญให้ประสบผลสาเรจ ไม่ว่าอย่างไรกต้อง
ิ
เร่มต้น ‘สร้างราก°าน’ ท่การกลายร่างเป็นมนุษย์ เจ้าว่าน่ยุติ¸รรมหรือ
ี
ี
ไม่”
ิ
ิ
่
้
เขาเหลอบมองชอบนพนหมะปราดหนง รอยยมเยยบเยนยงกว่า
ึ
ื
้
ื
็
่
ิ
ี
ื
่
เดิม...
“ข้าก็มีชื่อเช่นกัน แต่ข้าตั้งให้ตัวเอง เป็นอย่างไร? สิ่งมีชีวิตอย่าง
้
ี
็
ึ
พวกเรา½†าด่านขนมาทีละขนๆ เกิดมาเองเลยงดตัวเอง บ�าเพญเพยรเอง
ั
ี
ู
้
้
½ƒก½นเอง ไหนเลยจะมีบิดามารดามาคอยดูแล ดังน้นเจ้าคิดว่า หากส่งใด
ิ
ั
มิใช่มนุษย์ก็ต้องเป็นป‚ศาจอย่างนั้นหรือ”
ี
หัวสมองของชิวตู่จ้งวิงเวียนมากพออยู่แล้ว ยามน้ย่งถูกถามจน
ิ
ิ
สับสนมึนงงกว่าเดิมเสียอีก
ทว่าค�าพูดเพียงประโยคเดียวกลับ¿าดใส่ความคิดความรู้สึกท่ว้าวุ่น
ี
สับสนของนางเข้าอย่างจัง
ี
ก่อนหน้าน้ไม่นานนางเคยแกะเปลือกข้าว¿†างกับพวกท่านยายใน
15
