Page 12 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 12
ช
ำจ
องรำ
ร รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 1
ักแรกข
ู้งดงำ
ม 1
ิ
ิ
้งจอกผ
มีชื่อเสียงเหม็นโฉ่ทั้งสิ้น
นอกจากน้น มนุษย์น่ากินตรงไหนกัน ไม่เพียงแต่พลังวิญญาณ
ั
ิ
ปวกเป‚ยกอ่อนระโหย ย่งไปกว่าน้นยังมีแต่ตับไตไส้พุงสกปรกโสโครก
ั
เหม็นห่งเป็นท่สุด กล่นคาวเหม็นเน่า...แต่เม่อร่างแปรของเขาพลันเคล่อน
ี
ึ
ื
ื
ิ
ย้ายมาอยู่ข้างกายดรุณีน้อย ค�าด่าทอค่อนขอดอันท่วมท้นมหาศาลในใจ
เขาที่มีต่อสิ่งมีชีวิตอย่าง ‘มนุษย์’ กลับหยุดชะงักไปโดยบัดดล
แม้ดรุณีน้อยจะมีก�าแพงปราณปกป˜กคุ้มครอง แต่ก็ใช้งานได้
ไม่ช่าชองเลยสักนิด ปราณล่องหนน้นสะท้อนจ้งจอกดินจนลอยกระเด็น
ิ
�
ั
ออกไป แต่Äท¸ิìเดชที่เกิดขึ้นก็ท�าให้นางเจ็บตัวเล็กน้อยเช่นกัน
นางล้มหงายอยู่บนพ้นหิมะ หลับตาหอบหายใจแฮกๆ หมวก
ื
บุนวมลอยปลิวไปแล้ว เส้นผมนุ่มนวลสีด�าขลับปกปดดวงหน้าน้อยๆ เอา
ไว้คร่งหน้า ดูท่าทางอ่อนแอน่ารังแกย่ง...แต่ทว่าใช่แล้ว เด็กน้อยผู้น้ช่าง
ี
ิ
ึ
น่าโอชะจริงๆ น่าโอชะถึงขีดสุด โอชะจนเขาไม่อาจต�าหนิจ้งจอกสีด�าตัวน้น
ั
ิ
ั
ี
ต่อไปได้ ถ้าเป็นตอนท่เขายังเยาว์วัย ยังเบาป˜ญญา เขาก็ไม่ม่นใจสักเท่าไร
ิ
ว่าจะสามารถต้านทานเด็กตัวน้อยตรงหน้าท่มีกล่นหอมหวนพิสุท¸ìเอมโอช
ี
ิ
ยิ่งกว่าเซียนเดินดินหรือเซียนพเนจรทั่วๆ ไปได้
ร่างแปรเคล่อนย้ายมาอยู่ข้างกายนาง ก้มลงมองจากต�าแหน่งท ่ ี
ื
สูงกว่า
หลังมือของนางมีแสงสีทองท่ยังไม่เลือนหายไปปราก¯ให้เห็นรางๆ
ี
แสงสีทองก่อตัวเป็นลวดลายอักขระ เป็นยันต์คุ้มกันÀัยโบราณชนิดหน่ง
ึ
สอดรบประสานเข้ากบพลงวญญาณอนเป‚›ยมล้นในร่างกายของนาง ทง
ั
ิ
ั
้
ั
ั
ั
สามารถโจมตีและป‡องกันตัวได้
ี
ี
ทีแรกเขาสนใจใคร่รู้ท่มาของยันต์น้ แต่ต่อมาความคิดก็พลันแปร
10