Page 16 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 16

ช
                        ำจ
                  องรำ
           ร รักแรกของรำชำจ้งจอกผู้งดงำม 1
            ักแรกข
                                ู้งดงำ
                                     ม 1
                          ิ
                          ้งจอกผ
                          ิ
                  “ใครเป็นบิดาเจ้า? มีใครเขานับบิดากันคร่งๆ กลางๆ แบบเจ้า
                                                     ึ
           บ้าง อีกอย่าง เจ้าต่างหากที่เป็นป‚ศาจ”
                  เม่อครู่ยังตกใจสงสัยว่าไฉนปราณแก่กล้าสายน้นจู่ๆ ถึงหายวับ
                    ื
                                                         ั
                ี
           ไป เส้ยวพริบตาถัดมาดวงตาคู่งามของแม่นางน้อยก็เบิกกว้าง เงยหน้า
                                         ึ
                                         ้
                                           ั
           มองเรอนกายสงชะลดทปราก¯ตวขนฉบพลนกลางอากาศนนด้วยความ
                            ู
                               ี
                        ู
                                       ั
                               ่
                                                             ้
                                                             ั
                                                ั
                ื
           µÐÅÖ§§Ñ¹
                  ดวงตาเรียวรีหางยกขึ้นน้อยๆ เรียวคิ้วงดงามประณีต สันจมูกตั้ง
                                     ิ
                                                                     ื
                          ิ
                                                ื
           โด่งจนท�าให้ดูมีกล่นอายเย่อหย่งเล็กน้อย เบ้องล่างเป็นริม½‚ปากบางเร่อ
                                                  �
           สีแดงอมชมพู สีผิวขาวกว่าหิมะถึงสามส่วน ซ้าขาวผ่องจนแทบโปร่งใส
           ราวกับว่าเพียงเป†าเบาๆ ก็แตกสลาย...น่าจะ...เป็นบุรุษท่อายุน้อยย่ง แต่
                                                          ี
                                                                  ิ
           กลับมีเส้นผมสีขาววาววับราวกับหิมะทั่วทั้งศีรษะ เส้นผมเหยียดยาวและ
                                  ิ
                        ี
           นุ่มสลวยเป็นท่สุด ยามพล้วสะบัดไปตามสายลมปราก¯เป็นแสงอบอุ่น
           ละมุนละไมปานท้องนÀาแจ่มใสหลังหิมะหยุดตก
                                                    ั
                                       ี
                  ท่ามกลางสÀาพอากาศท่หิมะตกหนัก ต้งแต่หัวจรดเท้าของเขา
           กลับสวมใส่แค่ชุดคลุมสีขาวตัวหลวมกว้างตัวเดียวเท่านั้น แม้กระทั่งสาย
           คาดเอวก็คร้านจะผูก สายลมหนาวเยือกจึงพัดเข้าไปในคอเส้อ แขนเส้อ
                                                              ื
                                                                     ื
                                          ิ
                                                     ื
           ใหญ่ และชายเส้อกว้างของเขา เขาน่งไม่ขยับเขย้อนเหมือนไม่รู้สึกรู้สา
                         ื
                                                             ่
                                                  ื
                                                             ี
                                                                 ั
                ั
                                     ี
                                                                     ั
                         ้
                         ื
                                          ื
           ราวกบว่าสวมเสอผ้าอาÀรณ์เพยงเพอมให้เปลอยกาย ไม่เกยวอนใดกบ
                                            ิ
                                          ่
           การรักษาความอบอุ่นเลยแม้แต่เศษเสี้ยว
                                                                     ื
                                                        �
                  อึก แม้แต่รองเท้าถุงเท้าก็ไม่ใส่ เดินเท้าเปล่าย่าอาดๆ อยู่บนพ้น
           หิมะ ไม่กลัวหนาวเลยจริงๆ...
                        ั
                                   ี
                  ทันใดน้นเท้าคู่งามท่รูปกระดูกและเน้อหนังสะสวยสมดุลก็ก้าว
                                                 ื
           เข้ามาใกล้นาง นางจึงได้สติกลับคืนมา เอ่ยโต้แย้งกลับไปเสียงงึมง�า...
       14
   11   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21