Page 9 - อ่านฟรี รักแรกของราชาจิ้งจอกผู้งดงาม 1
P. 9
เ
อิ
น
ย
เ เหลยเอินนา า
ห
ล
น
ี
บนยอดเขาปกคลุมด้วยหิมะในช่วงเหมันต์หนาวจัดน้กลับอุ่นสบาย
ิ
ี
ื
ิ
ขนมาอย่างไม่มสาเหตุ ท�าให้เขาอยากจะกลับคนสู่ร่างจรง วงห้อตะบึง
้
ึ
่
นอนกลิ้งเกลือกไปมาบนพื้นหิมะหนายิ่งนัก
...เอŽ อยากจะลงไปนอนกล้งเกลือกบนพ้นหิมะหนาก็ยังไม่เท่าไร
ื
ิ
แต่อยู่ๆ เขาดันรู้สึก...กระหายด้วยนี่สิ?!
็
ั
�
้
ั
บาเพญเพียรมาสิบขน ขนใหญ่ๆ เช่นการ ‘สรางราก°าน’ ในช่วง
้
้
�
็
ั
แรกเร่มล้วนต้องบ�าเพญเพียรนบร้อยป‚ หลังจากบาเพญเพียรร้อยป‚แรก
็
ิ
็
�
�
สาเรจกดเหมอนว่าเขาจะไม่ต้องดารงชวตด้วยการพงพาอาหารและนา
้
�
ู
ึ
่
ิ
็
ี
ื
อีกต่อไป ท่บางคร้งบางคราเขากินอาหารบ้างล้วนแต่เป็นเพราะสงสัยใน
ั
ี
ั
ิ
ี
รสชาติของส่งน้น ไม่เก่ยวกับการแก้หิวดับกระหายเลยแม้แต่นิดเดียว ทว่า
ี
�
บัดน้เขากลับมีความรู้สึกท้องร้องหิวโหย มิหน�าซ้าล�าคอยังกระหายจน
แห้งผากเล็กน้อย!
หรือว่าเขาจะเข้าไปอยู่ในดินแดนÀาพมายาที่ผู้อื่นวางกับดักไว้?
ื
ิ
ในใจของเขาไม่มีความแตกต่นหวาดกลัวใดๆ รอยย้มเย็นเยียบ
กลับผุดออกมาระลอกแล้วระลอกเล่าแทนด้วยซ�้า
ิ
การ½ƒกบ�าเพ็ญคร้งท่สิบเขาเพ่งจะเข้า¬านไปเพียงไม่ก่สิบป‚ เขา
ี
ั
ี
ถึงได้ยอมหยุดพักก่อนสักครู่ คนไม่ดูตาม้าตาเรือผู้ใดกันกล้ามาเหยียบใน
ถิ่นของเขา?
ี
ร่างแปรล่องลอยไปตามสายลม เส้ยวพริบตาถัดมาเขาก็หาจุด
ที่ส่งกลิ่นหอมกรุ่น¿ุ‡งกระจายเจอ...
เป็นดรุณีน้อยที่ดูน่าจะอายุ...สิบสองสิบสามป‚คนหนึ่ง?!
่
ี
ื
ี
“พเสยวหล พวกเราถึงหรอยัง ข้าคิดถึงท่านพ่อของข้า ท่านเคย
่
ี
เห็นท่านพ่อข้าที่นี่ใช่หรือไม่”
7
