Page 25 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 25
จดเปลยนของใจในวัยสามสิบ
่
ี
ุ
“ไอ้คนเอาแต่ใจ!”
“ว่าแต่จะให้อยู่บ้านเดียวกันกับนายไปจนตายน่ะ ฝันไปเถอะ!”
ทั้งสามฮาครืน
ั
ฝายโทโมโตะน้นฟังอยู่เงียบๆ มาโดยตลอด พอสบตากับทาคิงาวะ โทโมโตะก ็
หัวเราะเบาๆ ด้วยสีหน้าที่ดูไม่ออกสักนิดว่าคิดอะไรอยู่
“ฉันคิดว่าที่โทโอรุพูดมาก็มีเหตุผล”
...แบบนี้รู้สึกเหมือนโดนเห็นใจแปลกๆ ยังไงชอบกลแฮะ
“ใจอ่อน!”
“ใจอ่อนเกินไปแล้ว โทมจจัง อย่าตามใจหมอนี่สิ!”
“เพราะโทมจจังคอยตามใจแบบนั้นนั่นแหละ เจ้าทาคิถึงได้เหลิงขึ้นเรื่อยๆ!”
ทาคิงาวะขมวดคิ้ว เชิดหน้าหนีเสียงโห่ฮาของทีมแต่งงานแล้ว
(น่าสมเพชชะมัดเลยเรา)
ความจริงแล้วทาคิงาวะเองก็เข้าใจดี ผู้ชายที่เพิ่งย่างเข้าวัยสามสิบในวันนี้อย่าง
เขาแค่เมาแล้วอ่อนไหวไปหน่อย
�
ี
ั
่
ึ
ิ
ั
ู
ุ
ยคนผ้ชายวยสามสบกว่าครงล้วนยงไม่แต่งงาน เขาเลยไม่จาเป็นต้องรบร้อน
ี
้
ั
ตัดสินใจว่าจะแต่งหรือไม่แต่ง ถึงอย่างน้น พอรู้ตัวอีกทีพนักงานระดับกลางในท่ท�างาน
ี
หรือเพื่อนฝูงสมัยเรียนดันแต่งงานไปเกินครึ่งซะแล้ว เมื่อข้อเท็จจริงนี้ปรากฏอยู่ตรงหน้า
ทาคิงาวะจึงเผลอย้อนมองตัวเองและรู้สึกเหงาข้นมาโดยไม่มีเหตุผล ซ่งบังเอิญดันตรงกับ
ึ
ึ
วันนี้พอดีเท่านั้นเอง ถึงจะเข้าใจ เขาก็ต้องการเชื้อเพลิงเพื่อให้ข้ามผ่านมันไปได้
“โทษนะครับ ขอไฮบอลแก้วหนึ่ง”
ี
ิ
ทาคิงาวะเรียกพนักงานท่เดินผ่านมาแล้วส่งเหล้าเพ่ม ชิมาดะขมวดค้วท้วงว่า
ั
ิ
“เฮ้ นี่มันจะสี่ทุ่มแล้วนะ” สี่ทุ่มแล้วไง ต้องบอกว่า ‘เพิ่งสี่ทุ่ม’ สิถึงจะถูก
(คนมีครอบครัวก็เป็นซะอย่างนี้)
22
