Page 23 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 23

จดเปลยนของใจในวัยสามสิบ
                                   ่
                               ุ
                                   ี
                  ื
                เร่องพรรค์น้นไม่ต้องบอกก็เข้าใจ ถึงอย่างน้นก็เถอะ ถ้าถามว่าตนพอจะแบ่ง
                                                 ั
                         ั
          ความเอาใจใส่หรือความอดทนไปให้ชีวิตแต่งงานแบบที่ว่านั่นได้หรือไม่ละก็
                (ไม่มีทาง)

                คิดไปก็เปล่าประโยชน์ ทาคิงาวะเหลือบมองท้งสามท่พูดพล่ามกันไปตามใจชอบ
                                                 ั
                                                      ี
                                                                ี
                                                             ื
                                 ื
                “กลับจากบริษัทมาเหน่อยๆ แล้วยังต้องมาคอยเอาใจใส่คนอ่นท่บ้านอีก พวก
          นายเนี่ยสุดยอดเลยแฮะ ฉันล่ะนับถือ”
                “ไม่สุดยอดหรอก ธรรมดาจะตาย”
                “เพราะไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นเมียกับลูกทั้งคน”

                “ฉันท�าไม่ได้แน่ๆ”

                ทาคิงาวะโบกมือขวาหย็อยๆ
                “งานน่ะยังว่าไปอย่าง เพราะถึงยังไงก็ต้องหาเงินมายังชีพในแต่ละวันอยู่แล้ว แต่

          ไอ้การโดนจ�ากัดด้วยเร่องส่วนตัวน่ไม่ไหว พอเลิกงานแล้วฉันก็อยากท�าเร่องท่ตัวเองอยาก
                                                                 ี
                          ื
                                  ี
                                                              ื
          ท�า ตอนที่ตัวเองอยากท�า ในแบบที่ตัวเองอยากท�ามากกว่า อยากออกมาดื่มข้างนอกได้
          ง่ายๆ ตอนท่อยากด่ม อยากกินบะหม่ถ้วยพลางดูรายการวาไรต้ บางทีก็อยากนอนท ี ่
                   ี
                                                          ี
                         ื
                                      ี
                                               ิ
                                          ื
                                             ิ
                       �
          โซฟาโดยไม่อาบน้า อยากถอดถุงเท้าหรือเส้อเช้ตท้งขว้างแล้วค่อยเก็บทีหลังโดยไม่โดน
          บ่นจนหูชา อยากนุ่งกางเกงในตัวเดียวเดินไปเดินมาหลังอาบน้าโดยไม่มีใครมายุ่มย่าม
                                                        �
                                              ี
          อยากออกไปท่ไหนสักแห่งในวันหยุด ไปกับคนท่ตัวเองโปรดปรานโดยไม่โดนแฟนหรือ
                    ี
          ครอบครัวผูกมัดน่ะ”
                                                                    ั
                                                       ี
                        ั
                    ี
                อันท่จริงท้งหมดน้นล้วนเป็นพฤติกรรมของทาคิงาวะท่แฟนสาวในอดีตท้งหลาย
                             ั
          ไม่ปลื้ม
                                          ั
                พอพูดรัวเร็วจบ ทีมแต่งงานแล้วท้งสามก็มองมาด้วยแววตาเหมือนมองดูของ
          น่าเสียดาย
                “ก็พอเข้าใจอยู่นะ บอกตามตรงแบบนั้นแต่งงานไม่ไหวหรอก”
                                         20
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28