Page 23 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 23
จดเปลยนของใจในวัยสามสิบ
่
ุ
ี
ื
เร่องพรรค์น้นไม่ต้องบอกก็เข้าใจ ถึงอย่างน้นก็เถอะ ถ้าถามว่าตนพอจะแบ่ง
ั
ั
ความเอาใจใส่หรือความอดทนไปให้ชีวิตแต่งงานแบบที่ว่านั่นได้หรือไม่ละก็
(ไม่มีทาง)
คิดไปก็เปล่าประโยชน์ ทาคิงาวะเหลือบมองท้งสามท่พูดพล่ามกันไปตามใจชอบ
ั
ี
ี
ื
ื
“กลับจากบริษัทมาเหน่อยๆ แล้วยังต้องมาคอยเอาใจใส่คนอ่นท่บ้านอีก พวก
นายเนี่ยสุดยอดเลยแฮะ ฉันล่ะนับถือ”
“ไม่สุดยอดหรอก ธรรมดาจะตาย”
“เพราะไม่ใช่คนอื่น แต่เป็นเมียกับลูกทั้งคน”
“ฉันท�าไม่ได้แน่ๆ”
ทาคิงาวะโบกมือขวาหย็อยๆ
“งานน่ะยังว่าไปอย่าง เพราะถึงยังไงก็ต้องหาเงินมายังชีพในแต่ละวันอยู่แล้ว แต่
ไอ้การโดนจ�ากัดด้วยเร่องส่วนตัวน่ไม่ไหว พอเลิกงานแล้วฉันก็อยากท�าเร่องท่ตัวเองอยาก
ี
ื
ี
ื
ท�า ตอนที่ตัวเองอยากท�า ในแบบที่ตัวเองอยากท�ามากกว่า อยากออกมาดื่มข้างนอกได้
ง่ายๆ ตอนท่อยากด่ม อยากกินบะหม่ถ้วยพลางดูรายการวาไรต้ บางทีก็อยากนอนท ี ่
ี
ี
ื
ี
ิ
ื
ิ
�
โซฟาโดยไม่อาบน้า อยากถอดถุงเท้าหรือเส้อเช้ตท้งขว้างแล้วค่อยเก็บทีหลังโดยไม่โดน
บ่นจนหูชา อยากนุ่งกางเกงในตัวเดียวเดินไปเดินมาหลังอาบน้าโดยไม่มีใครมายุ่มย่าม
�
ี
อยากออกไปท่ไหนสักแห่งในวันหยุด ไปกับคนท่ตัวเองโปรดปรานโดยไม่โดนแฟนหรือ
ี
ครอบครัวผูกมัดน่ะ”
ั
ี
ั
ี
อันท่จริงท้งหมดน้นล้วนเป็นพฤติกรรมของทาคิงาวะท่แฟนสาวในอดีตท้งหลาย
ั
ไม่ปลื้ม
ั
พอพูดรัวเร็วจบ ทีมแต่งงานแล้วท้งสามก็มองมาด้วยแววตาเหมือนมองดูของ
น่าเสียดาย
“ก็พอเข้าใจอยู่นะ บอกตามตรงแบบนั้นแต่งงานไม่ไหวหรอก”
20