Page 20 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 20

TSUKIKO YUE


          ดีเชียวล่ะ~ เรียนจบมหา’ลัยหญิงล้วนในโตเกียว ฉลาดด้วย อะ หรือสนใจเด็กท่เคาน์เตอร์
                                                                  ี
                                                                ั
          ธนาคารมากกว่า? วันก่อนเห็นบอกว่าทาคิงาวะคุงเท่มากด้วยน้า~’ ...เขาว่าง้นน่ะ ยายแก่
          แม่สื่อนั่นยุ่งไม่เข้าเรื่องเล้ย”

                ทาคิงาวะก�าหมัดทุบโตะจนน้าเปล่ากระฉอกออกจากแก้ว โทโมโตะหยิบผ้าเช็ด
                                     �
                  �
          มือมาเช็ดน้าท่หกโดยไม่ปริปาก ส่วนฝั่งตรงข้ามโตะก�าลังหัวเราะกากใส่เสียงแหลมๆ ของ
                    ี
          ทาคิงาวะ

                “ท้งท่สมัยเรียนนายเน้อหอมมากแท้ๆ นะ ทาคงาวะ กลายเป็นแบบนนไปตงแต ่
                    ี
                  ั
                                ื
                                                                  ้
                                                                       ั
                                                                  ั
                                                  ิ
                                                                       ้
          เมื่อไรกัน?”
                              ็
                                ้
                                     ่
                                                   ั
                                      ็
                                �
                                                                ิ
                                     ี
                ชมาดะเอ่ยพลางเชดนาตาทเลดออกมาเพราะหวเราะมากไป ทาคงาวะเท้าคาง
                 ิ
          ท�าหน้านิ่วคิ้วขมวด
                “ไม่รู้สิ... ต้งแต่สมัยเรียนจบมหา’ลัยม้ง? พอบอกว่าจะเข้าท�างานในธนาคารท ่ ี
                                            ั
                        ั
          ท�าอยู่ตอนนี้ สาวที่คบตอนนั้นก็ตาวาวขึ้นมาทันที ก่อนหน้านั้นยังแสดงท่าทีว่าอยากจบ
          กันโดยเก็บไว้เป็นแค่ความทรงจ�าสนุกๆ สมัยเรียนอยู่เลยแท้ๆ”
                ธนาคารมีอัตราจ้างงานสูง แต่ก็มีอัตราออกจากงานสูงเช่นกัน ถึงกระน้นท่ท�างาน
                                                                  ั
                                                                     ี
                                                  ู
                                                      ั
                                           ่
                                           ี
                                                   ั
                                               ่
                                                                       ่
                                               ี
                                                                       ั
                                  ั
                     ็
                         ั
                ิ
                                                                 ั
          ของทาคงาวะกเป็นยกษ์ใหญ่ระดบแถวหน้าทคนญปุนร้จกกนถ้วนหน้า พนกงานทวไป
                                                         ั
          เม่ออายุสามสิบต้นๆ จะมีรายได้ต่อปสิบล้านเยนข้นไป เธอคนน้นคงเห็นทาคิงาวะเป็น
           ื
                                               ึ
          สินค้าคุ้มค่าคุ้มราคาที่ควรเก็บไว้นั่นเอง
                ค�าบ่นของทาคิงาวะท�าให้โคยามะเอ่ยว่า “นายเน่ยผูกใจเจ็บเร่องเล็กๆ น้อยๆ
                                                    ี
                                                              ื
          เกินคาดแฮะ” พลางผุดยิ้มเจ้าเล่ห์
                “สรปว่าไม่อยากโดนรบจบจองตวกเลยราคาญผ้หญงขนมาเรอะ? ธาตแท้นาย
                                  ั
                                        ั
                                                                    ุ
                                              �
                                                      ิ
                   ุ
                                                   ู
                                          ็
                                ี
                                                        ึ
                                                        ้
                                                         ื
          มันเป็นพวก ‘ของของนายก็คือของของฉัน ’ แท้ๆ อ่อนไหวกับเร่องพวกน้นไปก็เท่าน้น
                                                                ั
                                                                        ั
                                         4
          4  ค�าพูดของไจแอนต์จากเรื่องโดราเอมอน
                                         17
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25