Page 24 - อ่านฟรี! จุดเปลี่ยนของใจในวัยสามสิบ
P. 24

TSUKIKO YUE


                “ว่าแต่เผลอๆ คงไม่มีใครยอมมาเป็นเจ้าสาวแต่แรกด้วยซ�้า”
                “ในแง่หน่งแล้ว ตรงท่ไม่ได้คิดจะใช้ภรรยาท�าทุกอย่างให้ก็ถือว่าไม่เลวร้ายเท่าไร
                       ึ
                                ี
          ล่ะนะ...”

                เสียงถอนหายใจ เฮ้อ ดังประสานเสียง
                                                ี
                                              ั
                ทาคิงาวะเผลอตอบรับว่า “ใช่ไหมล่ะ?” ท้งท่รู้ตัวว่าก�าลังโดนวิพากษ์วิจารณ์ อีก
          สามคนท�าสีหน้าบ่งบอกว่า ‘หมอนี่มันช่วยไม่ได้จริงๆ’ ก่อนจะถอนหายใจอีกรอบ

                “นายนี่มันให้ความส�าคัญกับตัวเองเป็นที่หนึ่งเต็มที่ไม่เปลี่ยนเลยแฮะ”
                “เปล่า ฉันแค่ยังไม่เจอคนท่ชอบมากจนอยากให้ความส�าคัญมากกว่าตัวเองเฉยๆ”
                                   ี
                “เออๆ”

                  ี
                “ท่ส�าคัญฉันแค่ไม่อยากโดนการแต่งงานผูกมัดเพียงเพราะอายุสามสิบ เพราะ
          ภาพลักษณ์จะดูไม่ดี หรือเพราะพ่อแม่บอกให้แต่ง มันแปลกขนาดน้นเลยเรอะ? ฉันว่าอย ู่
                                                          ั
          ร่วมบ้านกับพวกนายต้องสนุกกว่าแหงๆ ไม่ต้องคอยเอาใจใส่กันด้วย”
                พูดจบปุบก็โดนโห่ใส่ทันที

                “จะบ้าเรอะ ตรงนั้นแหละที่ต้องเอาใจใส่”

                “สมมติต่อให้ยังโสด ไอ้การอยู่ร่วมบ้านกับทาคิงาวะนี่ ฉันขอผ่านดีกว่าว่ะ”
                “ย่งทาคิรีบเตรียมใจอยู่เป็นโสดไปตลอดชีวิตได้เร็วเท่าไรน่าจะย่งมีผู้เสียหายน้อย
                                                             ิ
                  ิ
          ลงนะ ขืนคนอย่างนายทะเล่อทะล่าไปดูตัวหรือท�ากิจกรรมหาคู่ก็รังแต่จะเสียเวลาอีกฝาย
          เปล่าๆ”

                                                                   ั
                เอือมระอาบ้างละ หัวเราะเยาะบ้างละ ปฏิกิริยาของทีมแต่งงานแล้วท้งสามช่าง
          เย็นชาสิ้นดี
                        ื
                ทาคิงาวะด่มไฮบอลท่เหลืออยู่ก้นแก้วจนหมดก่อนจะกระแทกแก้วลงบนโตะเสียง
                                ี
          ดัง ตึง!

                “คนทรยศ จะทิ้งให้ฉันใช้ชีวิตตอนแก่อย่างว้าเหว่เรอะ!”


                                         21
   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28   29