Page 35 - อ่านฟรี หนุ่มหมาป่าคือของหวานของท่านประธาน
P. 35

KONAKA DAIZU


                                         ี
                  ผมไม่อยากให้กลุ่มคนคล่งปาร์ต้มาอาละวาดในร้านนะครับ คุโรพูดออกไปอย่าง
                                    ั
           เด็ดขาด
                  ทันใดนั้นดวงตาเบื้องหลังกรอบแว่นของชายคนนั้นก็เป็นประกายวาบขึ้นมา

                  “ร้าน? ร้านอาหารของนายเหรอ?”

                                                             �
                                                       ์
                                                             ้
                                   ้
                                ู
                                                          ้
                       ่
                            ้
                         ั
                                          ่
                                              ้
                                            ็
                                          ี
                                              ู
                                                  ุ
                                    ู
                                      ็
                                                ็
                                                                         ั
                                                               ี
                                                                ้
                  “ชะ ใชครบ ถาจะพดใหถกกคือ นเปนตเกบอปกรณในหองนาทรานของผมครบ”
                                                               ่
                  สายตาของเขามองข้ามไหล่คุโรไปยังประตูด้านหลัง คุโรจึงหันไปมองกับเขาด้วย
                                             �
                  ส่งท่อยู่อีกฟากของประตูยังเป็นห้องน้าของร้านอาหารท่คุ้นเคย ดวงตาคมปลาบ
                                                          ี
                   ิ
                     ี
           ทั้งสองข้างของชายคนนั้นเบิกกว้าง ดูน่ากลัว
                  ชายคนนั้นค่อยๆ เดินเข้ามาหาคุโรทั้งที่ดวงตายังเบิกกว้าง
                  “เหวอ เดี๋ยวสิครับ เอ่อ”
                  ชายคนน้นเดินเข้ามาโดยไม่สนใจจะปกปิดร่างกายแต่อย่างใด พอมาหยุดอยู่ตรง
                        ั
           หน้าคุโรแล้วก็ยื่นแขนออกมา
                  (โดนโจมตีแน่)
                  ความคิดเช่นน้นแวบเข้ามาในหัวทันที คุโรห่อตัวลีบเล็ก แต่มือของชายร่างเปลือย
                            ั
           กลับยื่นเลยตัวคุโรไปยังประตูที่อยู่ด้านหลังแทน
                                                              ็
                                                                   ้
                                                                   �
                                                                       ี
                                                   ั
                                                   ้
                                                                      ่
                                                                      ี
                                                ี
                          ู
                                     ้
                                     ั
                         ู
                  ปัง ประตถกปิดลง จากนนถกเปิดออกอกครง พอเผยให้เหนห้องนาทอกฟาก
                                       ู
           มันก็ถูกปิดลงอีก
                                                                     ู
                                                        ิ
                                                        ่
                                                                        ู
                      ี
                  คุโรท่เฝามองการกระท�าท้งหมดของชายตรงหน้าเพงจะสังเกตว่าประตท่ถกปิด
                                                                       ี
                                     ั
           ลงนั้นไม่ใช่ประตูของตู้เก็บอุปกรณ์ แต่กลายเป็นประตูไม้ท่าทางหนาและหนักเหมือนกับ
           ประตูบานอื่นๆ ในโถงทางเดินไปเสียแล้ว
                  “นี่มัน อะไรกัน...”
                  มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ที่นี่ไม่ได้อยู่ในตู้เก็บอุปกรณ์หรอกหรือ?
                                                                          ิ
                                                                          ้
                                                                     ็
                                                   ู
                                  ั
                                      ่
                                              ั
                                      ื
                                 ึ
                   ุ
                  คโรพมพาอย่างตะลงงน เมอมองไปยงชายรปงามตรงหน้า อกฝ่ายกแสยะยม
                                                               ี
                         �
                      ึ
                                          31
   30   31   32   33   34   35   36   37   38   39   40