Page 38 - อ่านฟรี หนุ่มหมาป่าคือของหวานของท่านประธาน
P. 38
หน่มหมาปาคือของหวานของท่านประธาน
ุ
่
ี
ั
็
ิ
้
่
้
ื
้
ื
ั
�
่
ั
่
จากนนชายรางเปลอยทาหนาตาเหมอนกบเดกทไดเปดหอของขวญแลวคอยๆ
่
้
หมุนลูกบิดเปิดประตูออก
แน่นอนว่าที่อีกฟากของประตูยังคงเป็นห้องน�้าในร้านของคุโร
“...หึหึหึ วิเศษมาก สุดยอดจริงๆ เลยตัวฉัน”
ั
�
ชายคนน้นเดินผ่านประตูออกไปสู่ห้องน้าของร้านอาหารโดยไม่บอกกล่าว เขา
มองไปรอบๆ พลางเอ่ยปากชมตัวเอง
“เอ่อ คือว่า ช่วยไปใส่เสื้อผ้าก่อน...”
“นายบอกว่าที่นี่เป็นร้านอาหารของนายสินะ งั้นนี่ก็คือห้องน�้าในร้านเหรอ”
คุโรพูดอย่างจริงจังแต่ชายร่างเปลือยท�าเหมือนไม่ได้ยิน เขายังคงเดินโทงๆ ไป
รอบๆ เปิดประตูห้องน�้าและบิดกอกน�้าอย่างตื่นเต้น
“ที่อยู่ของร้านนายล่ะ?”
“หา?”
“ที่อยู่ไง ต�าแหน่งที่ตั้งของร้านน่ะ ไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นเหรอ”
ิ
ี
ผู้ชายคนน้ไม่ฟังท่คนอ่นพูดเลยหรือไง คุโรเร่มจะหงุดหงิดแต่ก็ตอบไปอย่างไม่
ี
ื
อาจเลี่ยง
“...801 เมืองเคโมโนะ เขตเคโมโนะ จังหวัดโนครับ”
“801 เมืองเคโมโนะเหรอ อืม ถือว่าเป็นความผิดพลาดท่อยู่ในขอบเขต ส�าหรับ
ี
การทดสอบครั้งแรกนับว่าท�าได้ดีมาก”
ี
ี
ื
น่ไม่ใช่บทสนทนาเลยสักนิด เขาเอาแต่พึมพ�าเร่องท่คุโรไม่เข้าใจอยู่คนเดียวขณะ
เปิดปิดประตูตู้เก็บอุปกรณ์ครั้งแล้วครั้งเล่า
พอมองจากฝังน้แล้วประตูตู้เก็บอุปกรณ์ก็ดูเป็นประตูของมันตามปกติ ชายคน
ี
นั้นแตะดูตรงนั้นตรงนี้ไปทั่วห้องน�้า จากนั้นจึงเปิดประตูที่เชื่อมต่อไปยังบริเวณร้าน
“อืม ไม่พบความบิดเบี้ยว”
34
