Page 43 - อ่านฟรี หนุ่มหมาป่าคือของหวานของท่านประธาน
P. 43
KONAKA DAIZU
ื
เขาแต่งตัวสบายๆ สวมเส้อเช้ตหลวมๆ กับกางเกงผ้าฝายและรองเท้าแตะ เคร่อง
ื
ิ
แต่งกายเหล่านั้นล้วนเป็นของคุณภาพดีแต่ก็เรียบง่าย ไม่ได้ฉูดฉาดแปลกตา
ั
คุโรอดช่นชมความงดงามอย่างมีช้นเชิงเหมือนสินค้าราคาแพงของคนตรงหน้า
ื
ไม่ได้เลย บางทีที่ชายหนุ่มสองคนนั้นรุมแย่งเขาก็คงเพราะเหตุเดียวกัน
แต่นิสัยแย่จริงๆ
ี
“พอลองมองดูดีๆ แล้ว ช่างเป็นร้านท่ดูเรียบง่ายแบบบ้านๆ เหลือเกินนะ อาหาร
ก็ท่าทางจะไม่อร่อย”
ั
ิ
ั
ี
น่นคือส่งแรกท่วาจิพูดหลังจากเดินกลับเข้ามาในร้าน ท้งท่ยังไม่ได้ลองชิมเลย
ี
แท้ๆ แถมยังพูดแบบนั้นต่อหน้าเจ้าของร้านอีก ต้องเป็นคนแบบไหนกัน
(ถ้าพูดขนาดนั้นท�าไมไม่กลับไปกินข้าวที่บ้านตัวเองล่ะ)
้
่
ุ
ั
่
ึ
้
้
ั
้
้
็
่
ู
็
่
ี
ทจรงกอยากจะไลกลบไป ทวาสดทายกไดแตเกบความรสกเหลานนไวภายในใจ
็
ิ
่
เพราะมีนิสัยไม่กล้าพูดตรงๆ แถมอาหารก็ท�าเสร็จไปแล้วด้วย
คุโรน�านิวเม็งท่ท�าเสร็จใหม่ๆ น้นไปเสิร์ฟให้วาจิท่น่งอยู่ท่โตะใหญ่ตรงกลางร้าน
ี
ั
ี
ี
ั
วาจิเห็นอาหารที่ถูกเสิร์ฟมาแล้วท�าหน้ายู่
ี
“มีแค่อย่างเดียวเน่ยนะ? หรือว่าร้านนายเสิร์ฟอุด้งเป็นอาหารเรียกน้าย่อย แถม
�
ยังใส่ผักมาอีก”
“ไม่ใช่อุด้งครับ น่คือนิวเม็ง มีแค่อย่างเดียวน่แหละครับ เพราะว่าผมปิดร้านแล้ว
ี
ี
ั
ไม่มีอย่างอ่นเสิร์ฟแล้วครับ ถ้าไม่ชอบก็เชิญกลับได้เลย หลังจากน้นผมจะได้ปิดผนึกประต ู
ื
ตู้เก็บอุปกรณ์ ไม่ให้คุณมาที่นี่ได้ตามอ�าเภอใจอีกครับ”
คุโรพูดกลับไปเป็นชุดด้วยความหงุดหงิดและเร่มรู้สึกว่า รู้อย่างน้น่าจะไล่กลับไป
ิ
ี
โดยไม่ท�าอาหารให้ตามที่คิดไว้แต่แรกก็ดี
้
็
่
้
จะเปน ‘ประตูเชื่อมตอไปที่ไหนก็ได (ชั่วคราว)’ หรือ ‘ประตูไปที่ไหนก็ได ’ ก็ไมรู ่ ้
7
ี
ั
หรอก แต่ส่งประดิษฐ์น่นไม่ได้มีส่วนเก่ยวข้องกับคุโร และใช่ว่าถ้าร้านไปเช่อมกับท่ไหน
ี
ื
ิ
39
