Page 48 - อ่านฟรี หนุ่มหมาป่าคือของหวานของท่านประธาน
P. 48
หน่มหมาปาคือของหวานของท่านประธาน
่
ุ
เมื่อกี้จะได้รับค�าชมจากเขาว่าอาหารอร่อย แต่อย่างไรก็ยังเป็นคนนิสัยเสียอยู่ดี
คุโรเก็บจานอาหารกลับไปที่ครัว จากนั้นหยิบไซรัปขิงที่ท�าเองออกมาจากตูเย็น
้
ชงคู่กับโซดา ได้ออกมาเป็นจินเจอร์เอล
ี
ิ
สุดท้ายก็ใส่น้าแข็งและเลมอนฝานแว่นลงไปหน่งช้น แล้วยกไปท่โตะพร้อมกับ
ึ
�
ชาข้าวบาร์เลย์
“อะไรกัน มีเครื่องดื่มอัดลมด้วยเหรอ”
ี
เป็นไปตามท่คุโรคาดไว้ วาจิแสดงท่าทีสนใจในจินเจอร์เอล คุโรเดาว่าหากเขา
ชอบโคล่าละก็ คงต้องชอบเครื่องดื่มอัดลมอื่นๆ ด้วยแน่
“แต่ของคุณคามิจิกะเป็นชาข้าวบาร์เลย์นะครับ”
เชิญครับ ว่าพลางวางแก้วชาข้าวบาร์เลย์ที่ไม่มีแม้แต่น�้าแข็งลงบนโตะแล้วนั่งลง
ตรงข้ามวาจิ คุโรวางแก้วจินเจอร์เอลไว้ใกล้มือของตัวเอง
“จินเจอร์เอลเหรอ? ฉันเอาด้วย”
“ไม่มีแล้วครับ”
ึ
ี
ื
ั
คุโรตอบแล้วยกจินเจอร์เอลข้นด่ม ไซรัปขิงท่ท�าเองน้นจะมีรสเผ็ดมากหน่อย แต่
กลิ่นหอมดี เขากลืนความสดชื่นของโซดาลงสู่ล�าคอแล้วส่งเสียง อา ออกมา
พอเห็นว่าวาจิก�าลังมองมาอย่างเจ็บใจ คุโรก็สะใจนิดหน่อย แกล้งหยอกเล่นแค่
นี้คงจะไม่เป็นไร
“ฮึ่ม นิสัยไม่ดี”
ั
ื
“ผมไม่อยากโดนคนอย่างคุณว่าหรอกนะครับ คุณเองก็นิสัยไม่ดีมาต้งแต่เม่อก ้ ี
แล้ว ลูกค้าก็ไม่ใช่แท้ๆ”
พอพูดถึงเร่องน้แล้วคุโรนึกข้นได้ว่าตอนท่ยังท�างานในร้านอาหารก่อนหน้าน้ม ี
ี
ื
ี
ึ
ี
คนสอนเขาว่า “ลูกค้าไม่ใช่พระเจ้า” ถ้าเจอคนแปลกๆ เราจะต้องแสดงออกว่าไม่พอใจ
อย่างชัดเจน
44
