Page 49 - อ่านฟรี หนุ่มหมาป่าคือของหวานของท่านประธาน
P. 49
KONAKA DAIZU
“ฉันตั้งใจจะเป็นลูกค้านะ” วาจิมองคุโรแล้วพูดออกมาอย่างไม่คาดคิด
“คนอย่างฉันไม่คิดจะขอใครกินฟรีๆ อยู่แล้ว คิดว่าฉันเป็นใครกัน”
“ไม่รู้หรอกครับ”
์
ถงจะพอเดาได้วาเปนประธานบริษทรถยนตคามิจิกะ แตเขายงไม่เคยบอกขอมล
ู
ั
่
ึ
็
ั
่
้
อะไรนอกจากชื่อของตัวเองเลย
ิ
ั
ิ
็
ิ
้
ู
ิ
ิ
ั
้
ิ
ั
“ฉนเปนประธานบรษทวาจโฮลดงส์ อจฉรยะผเปยมดวยความสามารถ คามจกะ
วาจิยังไงล่ะ”
เขาแนะน�าตัวพร้อมกับค�าว่าอัจฉริยะอย่างภาคภูมิใจ คุโรเคยได้ยินช่อบริษัทวาจ ิ
ื
โฮลดิงส์อยู่บ้าง แต่จ�าไม่ได้ว่าเป็นบริษัทอะไร
“ฉันพัฒนาส่งประดิษฐ์มากมายหลายแขนงจากความคิดอันชาญฉลาดท่อัดแน่น
ิ
ี
ื
อยู่ในสมองน้ออกมาและครองสิทธิบัตรด้วย ‘ประตูเช่อมต่อไปท่ไหนก็ได้ (ช่วคราว)’ ก ็
ั
ี
ี
เป็นหนึ่งในสิ่งประดิษฐ์เหล่านั้น ซึ่งหลังจากนี้คงจะสร้างก�าไรมหาศาลเลยทีเดียว”
“ไม่ใช่ประธานบริษัทรถยนต์คามิจิกะหรอกเหรอครับ”
เพราะคุโรไม่ได้มีความสนใจในวงการส่งประดิษฐ์จึงถามไปอย่างน้น “ฮ่ม” วาจ ิ
ั
ิ
ึ
พ่นลมออกมาทางจมูกอย่างขัดใจ
ั
ั
ึ
“อันน้นก็ใช่ เพราะตาของฉันท้าว่าถ้าท�าได้จริงละก็ ลองก่อต้งธุรกิจใหม่ข้นมา
สักอย่างแล้วท�าให้มันประสบความส�าเร็จเป็นขวัญตาหน่อยสิ ฉันเลยก่อต้งบริษัทรถยนต์
ั
ั
ข้นมา แต่อีกไม่นานก็จะตัดสายสัมพันธ์กับคามิจิกะแล้ว เพราะง้นอย่าหวังคอนเนกชันกับ
ึ
ทางนั้นจากฉันดีกว่า”
“ไม่ได้คาดหวังอะไรแบบนั้นสักหน่อยครับ”
ี
เพราะไม่มีอะไรท่ต้องใช้คอนเนกชันอยู่แล้ว แต่ดูเหมือนวาจิจะยังสงสัยในค�าพูด
ของคุโร เขาจึงส่งเสียง “ฮึ่ม” พร้อมพ่นลมหายใจออกมาอีก
“ค่าอาหารเท่าไร”
45
