Page 28 - อ่านฟรี หนุ่มหมาป่าคือของหวานของท่านประธาน
P. 28

หน่มหมาปาคือของหวานของท่านประธาน
                             ุ
                                   ่

           เสร็จเร็วหน่อย

                  วันนี้ไม่ใช่วันที่เตรียมร้านเสร็จเร็ว แต่พอนึกขึ้นได้ก็อยากท�าให้มันเสร็จๆ ไป
                  “อื้ม เริ่มพยายามจากสิ่งที่ท�าได้ก่อนเนี่ยแหละ”

                  คุโรเปลี่ยนความรู้สึกเศร้าซึมให้กลายเป็นความกระตือรือร้นที่จะท�างาน

                  การท�าความสะอาดจ�าเป็นต้องใช้อุปกรณ์ เขาจึงเดินไปที่ห้องน�้า เมื่อเปิดประตู
                �
                  ี
           ห้องน้าท่อยู่ติดกับสวนด้านหลังร้านก็พบโถสุขภัณฑ์ทันที ทางขวามือเป็นอ่างล้างหน้า
           และมีตู้เก็บอุปกรณ์ท�าความสะอาดอยู่ทางซ้าย
                  คุโรเปิดประตูตู้เก็บอุปกรณ์ทางซ้ายมือออกโดยไม่ได้คิดอะไร

                                            �
                  ทว่าพอก�าลังจะหยิบผ้าข้ร้วกับถังน้าออกมา กลับพบว่าในตู้ไม่มีอุปกรณ์อะไร
                                    ี
                                     ิ
                          ี
                                                      ี
                                       ั
                                            ื
                           ิ
                                                                 ั
                                  �
           อยู่เลย ไม่ใช่แค่ผ้าข้ร้วกับถังน้า แต่ท้งไม้ถูพ้น ไม้กวาด ท่ตักผง แม้กระท่งผงซักฟอกก ็
           ไม่มี
                                    ู
                              ่
                                ี
                                    ้
                                ้
                                  ็
                                                                   ่
                                                                 ้
                                                            ้
                                                                          ้
                                                                          ั
                                                                   ึ
                                                ่
                                                ี
                                      ็
                                                         ุ
                                                        ่
                                                 ่
                     ็
                       ุ
                   ้
                  ตเกบอปกรณทวานเปนตเลกๆ แคบๆ ทนาจะพอใสคโรเขาไปไดหนงคนเท่านน
                   ู
                            ์
                             ่
                             ี
           เอาไวแค่เก็บอุปกรณท�าความสะอาด ดานหลังก็ไมมีพื้นที่อะไรนอกจากผนังตู้สีเบจเก่าๆ
                          ์
                                                ่
                                        ้
               ้
                             ั
                                                     ี
                  ท้งท่เป็นอย่างน้นคุโรกลับมองเห็นผนังสีขาวอยู่ท่สุดปลายสายตา แถมยังดูสว่าง
                   ั
                     ี
           เสียด้วย
                  “เอ ท�าไมตู้กว้างจัง?”
                  ตู้เก็บอุปกรณ์ร้านเราสว่างแล้วก็ลึกขนาดนี้เลยเหรอ
                         ื
                  คุโรลองย่นแขนเข้าไปภายในตู้ ถ้าเป็นปกติมือคงชนเข้ากับผนังตู้ไปแล้ว แต่วันน  ี ้
           กลับไม่ชนอะไรเลยแม้จะยืดแขนออกไปจนสุดแล้วก็ตาม
                  “เหวอ ผนังตู้เป็นรูเหรอ”
                  ถ้าเป็นรูจนถึงขนาดที่ผนังตู้หายไปทั้งแผ่นแบบนี้ละก็ เป็นเรื่องใหญ่แล้วล่ะ
                  แต่พอคุโรลองคิดอย่างใจเย็นอีกที ก็รู้สึกถึงความจริงที่ว่าด้านหลังห้องน�้าไม่ได้
           มีพ้นท่ว่างขนาดน้น ห้องน้าน้ต้งอยู่ติดล�าธาร ดังน้นด้านหลังก�าแพงน้ไปก็ควรมีเพียงตล่ง ิ
              ื
                                  ั
                              �
                                ี
                ี
                                               ั
                        ั
                                                             ี
                                          24
   23   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33