Page 29 - อ่านฟรี หนุ่มหมาป่าคือของหวานของท่านประธาน
P. 29

KONAKA DAIZU


           กับล�าธาร หากผนังตู้เป็นรูจริงก็น่าจะมองเห็นความมืดมิดยามค�่าคืนมากกว่า

                  ทว่าท่อีกฟากของประตูกลับโอบล้อมไปด้วยแสงนวลสีส้ม จะดูอย่างไรก็เป็น
                       ี
           บรรยากาศภายในห้องชัดๆ

                  “...อย่ามาล้อกันเล่นนะ!”

                  แถมยังมีเสียงคนพูดออกมาอีกต่างหาก
                  “...เสียงคนนี่นา?”

                  คุโรรู้สึกเย็นวาบข้นมาตามแนวกระดูกสันหลัง น่ากลัวชะมัด หรือว่าน่จะเป็น
                               ึ
                                                                      ี
           ปรากฏการณ์ทางวิญญาณงั้นเหรอ
                  เขาไม่ค่อยถูกโรคกับเรื่องผีสางเท่าไร ถ้าท�าได้ก็อยากจะปิดประตูตู้ลงไปเงียบๆ

                    ั
                                                      ี
           แต่ถ้าอย่างน้นก็จะท�าความสะอาดไม่ได้ และต่อให้กลับไปท่ห้องแล้วข่มตานอนท้งๆ อย่าง
                                                                     ั
           นี้ เรื่องที่มีผีอยู่ในผนังตู้เก็บของก็น่าจะท�าให้เขากลัวจนนอนไม่หลับอยู่ดี
                                                   ี
                  แต่คุโรไม่รู้จริงๆ ว่าควรท�าอย่างไรดี ระหว่างท่ก�าลังคิดไม่ตก เสียงพูดก็ดังข้นอีก
                                                                        ึ
                  “เจ้าบ้า เจ้าคนวิตถาร ท�าไมถึงพาผู้ชายคนอื่นมาด้วยล่ะ”
                  “หนวกหูน่า เจ้าคนหน้าไม่อาย เงียบไปเลย”

                  “แกนั่นแหละที่ท�าตัวน่าหนวกหูแล้วก็หน้าไม่อายน่ะ”
                                    ี
                  มีผีหลายตัวด้วยเหรอเน่ย แต่พวกเขาด่าทอกันด้วยถ้อยค�ารุนแรงอย่างเจ้าคน
           วิตถารแล้วก็เจ้าคนหน้าไม่อายอย่างต่อเนื่องไม่หยุดหย่อน

                  (ไม่น่ากลัวอย่างที่คิด ละมั้ง?)
                                       ั
                                                             ี
                                                  ิ
                  เพราะเสียงดังโวยวายขนาดน้นจึงท�าให้คุโรเร่มมีความกล้าท่จะชะโงกหน้าเข้าไป
                                  ิ
                                               ี
           ดูภายในตู้เก็บอุปกรณ์ แม้จะเพ่งมารู้สึกเอาป่านน้ แต่เขาก็ตระหนักแล้วว่าเขาต่างหากท ี ่
           เป็นเจ้าของร้านอาหารแห่งนี้
                  ใช่แล้ว ที่นี่คือร้านอาหารของคุโร เขาจะต้องปกปองร้านของตัวเอง

                                    ั
                    ื
                  เม่อปลุกใจตัวเองอย่างน้นแล้วคุโรจึงชะโงกหน้าเข้าไปในตู้เก็บอุปกรณ์ กวาดตา
                                          25
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34