Page 38 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 1
P. 38

º�ำàพçÞÃักพันป‚ 1
           º �ำàพ çÞÃ ักพ ันป‚ 1




               ิ
             ั
                                                                     ั
                       ิ
                                         ั
                 ี
           ก็ต้งน้วช้แนบน้วกลางร่ายคาถา จากน้นในมือจึงปรากฏฉินไม้หนานมู่ตัวน้น
           เพิ่มขึ้นมา “เหยากวงขอมอบบทเพลงแด่องค์ชาย”
                                        ั
                 ต่อมางูเหลือมด�าน่งบนท่น่ง ท่ดีดฉินก็ดีดไป ท่ร่ายร�าก็ร่ายร�าไป
                                                        ี
                                           ี
                                 ั
                                      ี
           งูเหลือมด�าถือจอกสุราไว้ในมือ สบตากับนกกระจอกขาวหลายครา แต่ก็แสร้ง
           ปันยิ้มแล้วเลี่ยงไป
                 นกกระจอกขาวใช้ทักษะในตัวทั้งหมด จนได้ยินเสียงไพเราะรื่นหูของ
              ้
                             ั
              ั
                             ้
                                                                  ั
           ฉนนนแผ่ไปถึงสวรรค์ชนเก้า ด้านนอกหน้าต่างดอกไม้นานาพันธุ์พากนบาน
            ิ
                                                            ึ
                                                              ั
           สะพร่ง มองดูกลีบดอกท้อร่วงโรย คุณชายอาภรณ์ขาวท่านหน่งน่งดีดฉินอยู่
               ั
                                                         ี
           ใต้แสงจันทร์ ทอแสงสว่างไสว ช่างเป็นทิวทัศน์แสนงดงามท่หาชมได้ยากจริงๆ
           ในชั่วชีวิตนี้
                 งูเหลือมด�าไม่รู้ว่าเหตุใดจิตใจจึงไม่สงบเอาเสียเลย ขนาดนกกระจอก
           ขาวบรรเลงเพลงจนจบแล้วก็ยังไม่รู้สึกตัว ยังคงเหม่อลอยถือจอกสุราไว้ด้วย
           มือเพียงข้างเดียว

                                               ื
                                                     ั
                                                 �
                     ื
                 คนอ่นๆ ล้วนคิดว่างูเหลือมด�าก�าลังด่มด่าไปกบเสียงฉินจนไม่อาจดึง
           ความคิดออกมาได้ ไหนเลยจะรู้ว่ายามน้งูเหลือมด�าก�าลังพิจารณาเร่องหน่ง ึ
                                           ี
                                                                 ื
                  ึ
           อย่างลึกซ้ง...หรือว่าวันน้นจะขู่เข็ญมากเกินไป รุนแรงเกินพอดีโดยไม่ทันระวัง
                              ั
           ท�าให้เจ้านกโง่นั่นสะเทือนใจจนกระทบกระเทือนไปถึงสมองกัน...
                           ื
                                ี
                   ั
                 ด่งค�าท่ว่า เม่อถึงท่สุดย่อมมีการพลิกกลับ  คิดดูแล้วจะต้องเป็นเช่นน  ี ้
                       ี
                                                  10
           10  เม่อถึงท่สุดย่อมมีการพลิกกลับ หมายถึง เม่อสรรพส่งไปถึงจุดสูงสุดแล้วจะเปล่ยนแปลงไปสู่ทิศทาง
                                                           ี
                 ี
                                            ิ
                                      ื
              ื
           ตรงกันข้าม
           36
   33   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43