Page 33 - อ่านฟรี! บำเพ็ญรักพันปี 1
P. 33

WingYing
                                                               WingYing




                            ี
            จากต�าหนักเจาเชว่ยจึงค่อยๆ ก้าวข้นมา ท้งยังลอบเหล่สายตาไปยังปีศาจ
                                               ั
                                         ึ
                                      ึ
                             ั
            ข้างกายงูเหลือมด�าท้งสองตนหน่งครา เอ่ยอย่างยโสว่า “ทูลองค์ชาย คุณชาย
            รออยู่ในต�าหนักนานแล้วเพคะ”
                   ที่แท้ก็เป็นนกกระจอกขาวนี่เอง...ปีศาจทั้งสองจึงปล่อยมืออย่างรู้จัก

            วางตน ต้องรู้ว่าแม้นในต�าหนักหลังของงูเหลือมด�าจะมีเจ้านายไม่ต�่ากว่าร้อย

                                                   ี
                  ่
                                        ิ
                                             ิ
                                                           �
                                                       ื
                                                                 ่
                                                             ั
                                                    ู
                                                   ้
            คน แตในสายตาคนภายนอกกลับคดว่าสบปีมานงเหลอมดารกใครหวงแหน
                                 ิ
            นกกระจอกขาวเป็นอย่างย่ง ด้วยเหตุน้ไม่ว่าใครหน้าไหนต่างไม่อาจหาญกล้า
                                           ี
                ื
                                                      ื
            มาย้อแย่งความรักไปจากนกกระจอกขาว ว่ากันว่าเม่อก่อนมีปีศาจในต�าหนัก
            หลังจ�านวนไม่น้อยหาเร่องนกกระจอกขาว ทว่างูเหลือมด�ากลับปกป้องนก
                                ื
                                                           ี
            กระจอกขาวไว้ก่อนโดยไม่สนใจว่าจะผิดหรือถูก ถึงขนาดท่ว่าลงโทษหนักแก่
                                            ั
                  ี
            ปีศาจท่ใส่ร้ายนกกระจอกขาว ด้วยเหตุน้นพฤติกรรมท้งหลายของงูเหลือมด�า
                                                       ั
            จึงแพร่กระจายความคิดผิดๆ อย่างหนงให้แก่บรรดาปีศาจในต�าหนักหลัง
                                            ่
                                            ึ
            ทุกตน นั่นก็คือ...งูเหลือมด�ารักนกกระจอกขาวอย่างสุดซึ้ง
                                                   ี
                   งูเหลือมด�าได้ยินว่านกกระจอกขาวมาท่น่จึงสร่างเมาในบัดดล นับแต่
                                                  ี
            ท่นกโง่ตัวน้นกลับมาจนถึงยามน้ก็เอาแต่ท�าท่าทางสูงส่งบริสุทธ์ ไม่เคยมาหา
                     ั
                                      ี
                                                              ิ
              ี
            ถึงหน้าประตูด้วยตนเองเลยสักครา
                   งูเหลือมด�าลอบคิดในใจว่านกกระจอกขาวจะแอบแฝงอันใดเอาไว้กัน
            หนอ ทว่าภายนอกกลับกระแอมออกมาเล็กน้อย ต้งสติแล้วสะบัดแขนเส้อ
                                                      ั
                                                                       ื
            อย่างพวกเจ้าชู้ โบกมือสั่งให้คนอื่นถอยออกไปแล้วก้าวเท้ายาวเข้าต�าหนัก
                   งูเหลือมด�าโปรดปรานพวกของสีทอง ดูได้จากต�าหนักใหญ่โตของเขา
            ที่ตกแต่งไปด้วยสีทองอร่าม กล่าวได้ว่าไม่ธรรมดาสามัญเลยแม้แต่นิด
                                                                      31
   28   29   30   31   32   33   34   35   36   37   38