Page 19 - อ่านฟรี! สตรีเช่นนี้หาใดเหมือน
P. 19
ี
ี หม่เอิน
หม่เอิน 17
ครั้งนี้ก็คือซอยอูŽถง เป็นไปไม่ได้ที่จะไม่ไป จึงต้องถามที่มาที่ไปให้ชัดเจนก่อน
เอ้อร์หูจื่อมองซ้ายมองขวาแล้วถึงกระซิบบอก “ที่นั่นน่ะ...มีผี”
“มีผี?” เสวียนเสี่ยวเจาหยุดชะงักไป
“ใช่! ที่ซอยอูŽถงมีร้านเต้าหู้ชื่อดังร้านหนึ่ง เต้าหู้ที่คั้นออกมานั้นทั้งหอม
ิ
ื
ั
ี
ื
ั
ท้งล่น นุ่มน่มละมุนล้น แต่ส่งท่มีช่อเสียงในร้านเต้าหู้น้นกลับไม่ใช่เต้าหู้ แต่เป็น
ิ
ิ
แม่ค้าเต้าหู้ต่างหาก
แม่ค้าเต้าหู้น้นแม้นอายุเกินสามสิบ แต่หน้าตาและเรือนร่างยังคงเหมือน
ั
ี
สาววัยย่สิบกว่า สวยสะพร่งราวดอกไม้ หลังแต่งงานแล้วก็ยังงามไม่น้อย ดึงดูด
ั
ั
ี
ลูกค้าประจ�ามากมาย แต่น่าเสียดายท่เม่อไม่ก่วันน้แม่ค้าเต้าหู้คนน้นถูกคนพบ
ี
ื
ี
ว่าเสียชีวิตอยู่ในบ้านด้วยสภาพเส้อผ้าหลุดลุ่ย ทรัพย์สินในบ้านถูกกวาดไปหมด
ื
ั
ื
ั
ต้งแต่วันน้นเป็นต้นมายามดึกเม่อใดก็จะได้ยินเสียงผู้หญิงร้องไห้สะอึกสะอ้นดัง
ื
ี
ออกมาจากซอยอูŽถง เสียงน้นโหยหวนชวนสยองย่งนัก ท�าให้ผู้คนท่มีอยู่ไม่ก่บ้าน
ิ
ั
ี
ี
ขนของย้ายหนีกันไป มีบ้านก็ไม่กล้ากลับบ้าน ด้วยเหตุน้ทางการจึงขอปิดซอย
และไม่ให้ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องเข้าออกก่อนจะปิดคดีได้”
ี
“เข้าออกไม่ได้หรือ” เสวียนเส่ยวเจาขมวดค้วแล้วมองไปทางคุณหนูทันท ี
ิ
แต่พบว่าคุณหนูก�าลังทานข้าวเงียบๆ ราวกับไม่ได้ยิน
ี
ิ
“ใช่แล้วขอรับ ข้าน้อยขอเตือนว่าอย่าไปเลยดีกว่า ย่งผู้ท่อาศัยอยู่ละแวก
นั้นย้ายออกหมดแล้ว พวกท่านตามหาอะไรไม่เจอหรอก”
ี
ื
ี
“พวกข้าทราบแล้ว ขอบคุณพ่เอ้อร์หู่” เม่อถามในส่งท่ควรถามหมดแล้ว
ิ
ึ
เสวียนเส่ยวเจาควักเงินออกมาอีกพวงหน่งย่นให้เขาอย่างล�าบากใจ เพราะเงิน
ี
ื
พวกเขาเหลือไม่เยอะเสียแล้ว!
ื
“ขอบคุณท่านมากขอรับ” เอ้อร์หูจ่อขอบคุณด้วยความดีใจ “หากท่าน
ื
ื
ื
อยากรู้เร่องใดอีกมาถามข้าได้ตลอดเลยนะขอรับ ถ้าเป็นเร่องท่ข้าเอ้อร์หูจ่อรู้ จะ
ี
ตอบตามความจริงเลยขอรับ”
ื
ื
เม่อส่งเอ้อร์หูจ่อไปแล้ว รอยย้มของเสวียนเส่ยวเจาจืดจางลง นางเอา
ี
ิ
มือนวดหัวค้วเล็กน้อย ฟ˜งเร่องเล่ามากมายเช่นน้ในคราวเดียวนางรู้สึกปวดหัว
ี
ื
ิ
ไม่น้อย
