Page 20 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 20

หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 1
                                             ่
                                             ึ

                   ึ
                หน่งคนกับหน่งตัว สุนัขพันทางตัวเล็กสีน้าตาลเห็นชิซุราอิก็เห่าโฮ่งทันที เสียง
                                               �
                           ึ
                     ั
                  ึ
          เห่าเพียงหน่งคร้งเหมือนเป็นค�าทักทายมากกว่าค�าขู่ หางของมันกวัดแกว่งซ้ายขวาสบายๆ
                มันคงคิดว่าน่คือมนุษย์ท่เจ้านายเอ็นดูละม้ง หน่งปีคร่งก่อนหน้าน้ตอนชิซุราอ ิ
                                   ี
                          ี
                                                ั
                                                        ึ
                                                                 ี
                                                    ึ
                               ี
          ล้มอยู่หน้าอะพาร์ตเมนต์ ผู้ท่บังเอิญผ่านมาเห็นและช่วยเรียกรถพยาบาลให้ก็คือชายชรา
          ที่ก�าลังพาสุนัขเดินเล่นคนนี้แหละ
                เพราะถูกชายชราช่วยไว้ แม้ความทรงจ�าไม่หวนกลับมาอย่างน้อยชิซุราอิก็ได้รู้
          ว่าตนเพิ่งย้ายมาอยู่ห้องริมสุดชั้นหนึ่งในอะพาร์ตเมนต์เดียวกัน
                “สวัสดีครับ”
                ชิซุราอิยิ้มพลางก้มศีรษะให้เล็กน้อย “วันนี้อากาศเย็นนะครับ” หลังแลกเปลี่ยน

          บทสนทนาสัพเพเหระและลูบหัวสุนัขหนึ่งที พวกเขาต่างก็แยกย้ายเข้าห้องของตัวเอง
                                                                 ี
                ชิซุราอิเดินเข้าห้องท่อาศัยอยู่เพียงล�าพัง อาศัยอยู่คนเดียวเปล่าเปล่ยวหรือเปล่า
                               ี
          นั้น กระทั่งเรื่องนี้เขาก็ไม่อาจรู้ได้
                สภาพปัจจุบันถือว่าพอเป็นระเบียบ แต่หากย้อนกลับไปตอนเหยียบเข้าห้องท ่ ี

          ไม่รู้จักแห่งน้เป็นคร้งแรกหลังสูญเสียความทรงจ�า สภาพห้องรกรุงรังไปหมด ลังกระดาษ
                   ี
                        ั
          กองพะเนิน ไร้หลักฐานการใช้ชีวิต เหมือนเพิ่งย้ายเข้ามาอาศัยอยู่จริงๆ
                                            ี
                                         ั
                                                                   ิ
                          ึ
                มีเพียงมุมหน่งของตู้เก็บของเท่าน้นท่จัดเป็นระเบียบเรียบร้อยผิดหูผดตา บน
           ั
          ช้นวางติดล้อเล็กๆ มีหนังสือเรียงอยู่แน่นขนัด กระเปาทรงบอสตันวางอยู่ข้างหลังราวกับ
          ตั้งใจซ่อนมันเอาไว้
                สิ่งที่ฝังอยู่ในกองเสื้อผ้าข้างในกระเปาคือสมุดบัญชีธนาคารสภาพใหม่เอี่ยม

                                                                       ั
                                                                ั
                ช่อบัญชี ‘ชิซุราอิ มาซาฟุมิ’ เงินฝากสามสิบล้านเยน ฝากเข้าแค่คร้งเดียว ท้งยัง
                 ื
          มีกระดาษโน้ตตัวอักษรหวัดๆ ระบุรหัสผ่านพร้อมข้อความ ‘เงินของตัวเอง’ ติดอยู่ด้วย
          สงสัยเขียนไว้เผื่อความจ�าเสื่อมละมั้ง

                จากที่อ่านในไดอารี เหมือนนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่ความจ�าเลือนหาย เขาเคยสูญเสีย


                                         18
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25