Page 19 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 19

TOUKO SUNAHARA


          อาชญากรรมรายเดือนแล้วยังมีโปสเตอร์อาชญากรที่ต�ารวจก�าลังตามล่าตัวติดอยู่ด้วย
                ‘โจรลอบวางเพลิง’ ตัวอักษรพิมพ์ด้วยฟอนต์สไตล์กอทิกสีด�าตรึงตา ส่วนภาพ

          คนร้ายนั้นแม้มองไม่ชัด แต่ทั้งใบหน้าและรูปพรรณสัณฐานคล้ายชิซุราอิมากจนหัวใจเขา

          เต้นระรัวทุกครั้งที่มองเห็น
                แค่ทรงผมกับรูปร่างคล้ายกันเท่านั้นแหละ

                ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก แม้ใจหน่งคิดเช่นน้น แต่จุดอ่อนของชิซุราอิคือเวลาเจอ
                                        ึ
                                                ั
          คนหน้าตาคล้ายกับตัวเอง เขาไม่สามารถหัวเราะร่าเหมือนคนทั่วไปได้
                พอไม่มีความทรงจ�า ย่อมไม่มีหลักฐานยืนยันความเป็นมนุษย์ของตัวเอง

                ตนเป็นคนดี หรือเป็นคนเลว

                กระดานข่าวเก่าๆ ไร้สิ่งปกคลุม ดูเหมือนหมุดหลุดไปหนึ่งตัว โปสเตอร์เลยสั่น
          พ่บพ่บตามแรงลม ชิซุราอิมองตัวอักษรสไตล์กอทิกเต้นระบ�าขณะคิดเพ้อเจ้อเล่นๆ ในใจ
             ั
           ึ
          ว่า ‘ถ้าปลิวไปได้ก็คงดี’ ก่อนก้าวขาเดินลงเนินต่อ
                บ้านของชิซุราอิตั้งอยู่อีกฟากของทางหลวง

                หลังข้ามสะพานลอยและเดินเท้าต่ออีกประมาณสิบนาทีจะถึงย่านที่อยู่อาศัย

                เขาอาศัยอยู่อะพาร์ตเมนต์สองช้นราคาถูกหน้าตาสุดแสนจะธรรมดา เรียกได้ว่า
                                       ั
          จุดเด่นคือไม่มีอะไรโดดเด่นพอจะหยิบยกมาบรรยายได้ อะพาร์ตเมนต์แห่งน้ถูกกลบมิด
                                                                 ี
          กลมกลืนไปกับสภาพแวดล้อม
                                          ี
                ต่อให้ถูกร้อถอนกะทันหัน คนแถวน้คงแค่ฉงนว่าท�าไมทิวทัศน์แถวน้ถึงดูแปลกตา
                                                                ี
                       ื
                                            ั
                                                             ึ
                                                     ี
          ไปเล็กน้อย แต่คงไม่มีใครล่วงรู้ว่าอาคารหายไปท้งหลัง เป็นท่อยู่อาศัยซ่งเหมือนกับตนเอง
          ไม่มีผิด
                “อ้าว ชิซุราอิซัง”
                                                           ี
                ตอนชิซุราอิก�าลังจะเข้าห้องท่อยู่ริมสุดของช้นหน่ง ชายชราท่เดินเล้ยวมุมมุ่งหน้า
                                                                ี
                                               ั
                                                   ึ
                                     ี
          มาทางนี้ก็ส่งเสียงทักทาย
                                         17
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24