Page 18 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 18
หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 1
่
ึ
พนักงานพาร์ตไทม์โดนต�าหนิ แม้ท�าหน้าจอยแต่ก็ยอมเข้าใจโดยดี
“ขอโทษที่เสียมารยาทครับ”
“ไม่เป็นไรครับ”
มาสเตอร์หันมาสบตาพร้อมกล่าวขอโทษ แล้วบทสนทนาน้ก็จบลงอย่างง่ายดาย
ี
ทว่าชิซุราอิกลับรู้สึกกระอักกระอ่วนอย่างที่สุด
ท่เม่อครู่ตนอึกอักไม่ใช่เพราะร้านน้ไม่ควรค่าแก่การแนะน�าสักหน่อย แต่ต้องถูก
ี
ื
ี
ตีความเป็นแบบนั้นไปแล้วแน่ๆ
ชิซุราอิอยากแก้ตัวแต่ไม่มีโอกาส ด้วยความท่อีกฝายมีก�าแพงหนาจึงยากท่จะ
ี
ี
ี
ี
ี
ั
เข้าไปชวนคุยด้วย น่จึงเป็นคร้งแรกท่ชิซุราอิรู้สึกว่าการท่มาสเตอร์พูดน้อยช่างเป็นอุปสรรค
เหลือเกิน
“ขอบคุณมากครับ”
ชิซุราอิหันหลังให้เสียงที่คุ้นเคยก่อนเดินออกจากร้านทั้งที่ยังอึดอัดใจอยู่
ทันใดนั้นลมหนาวก็ปะทะใบหน้า
่
็
ั
ั
ุ
ี
์
นเป็นรานท่ถกใจกจริง แตนอกจากความไร้มนษยสมพนธของมาสเตอร์ อกอย่าง
้
่
ี
ู
ี
ี
ท่เขาไม่ชอบใจนักก็คือลมท่พัดข้นทางลาดอย่างน้ สายลมจากทะเลท�าให้อุณหภูมิร่างกาย
ึ
ี
ี
ลดลงอย่างรวดเร็ว
ทิวทัศน์ยังดูหนาวเย็นเหมือนเคยจนแทบไม่อยากเช่อข่าวซากุระบาน สงสัยเพ่ง ิ
ื
เริ่มบานละมั้ง วิวในเมืองจึงยังไม่มีสีสันท�านองนั้น
ชิซุราอิสวมถุงมือ กอดเส้อโคตให้กระชับตัวก่อนเดินลงเนินรวดเร็วเหมือนกล้ง ิ
ื
ี
ี
ลงไป พอถึงส่แยกระหว่างทางเขารีบก้มหน้างุด สาเหตุท่เขามักก้มหน้าเช่นน้เสมอไม่ใช่
ี
เพราะอากาศหนาว แต่เป็นเพราะมองเห็นกระดานข่าวต่างหาก
บนกระดานข่าวเล็กๆ ในสถานท่ซ่งสะดุดตาหน่อยๆ น้นนอกจากข้อมูลปองกัน
ี
ั
ึ
16
