Page 23 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1
P. 23

TOUKO SUNAHARA


                                           ิ
                ชิซุราอิหันหน้าเข้าหาโตะเรียบๆ ไร้ล้นชักริมผนัง หยิบคอมพิวเตอร์โน้ตบุกออก
                                                           ึ
          มาจากกระเปาและก�าลังจะเปดเคร่อง แต่จู่ๆ เขาก็ดึงสมุดเล่มหน่งออกมาจากช้นวาง
                                                                     ั
                                    ื
          หนังสือ
                                  ึ
                      ่
                     ี
                                ั
                      ี
                                                              ั
                                                                    ู
                                                                     ี
                                                            ิ
                                         ี
                                          ั
                                          ้
                ไดอารทตนคนก่อนบนทกเอาไว้มทงหมดสามเล่ม ความจรงมนไม่ได้ดดพอจะ
          เรียกว่าไดอารีได้หรอก เป็นเพียงสมุดโน้ตสันห่วงธรรมดาๆ
                ถึงเรียกว่าไดอารีก็เถอะ แต่เน้อหากลับกระโดดข้ามไม่ต่อเน่อง วันท่ไม่ได้เขียน
                                      ื
                                                                  ี
                                                            ื
                    ี
          มีมากกว่าวันท่เขียน เหมือนเป็นบันทึกประจ�าสัปดาห์มากกว่าบันทึกประจ�าวัน บางทีตน
          อาจไม่ค่อยชอบเขียนหนังสือสักเท่าไร
                ความทรงจ�าหายไปปี 2015
                ชิซุราอิเปดบันทึกตอนฤดูใบไม้ผลิเมื่อสองปีก่อน
                มีเขียนไว้ว่าไปดูดอกไม้ ในบรรดาต้นซากุระท่เรียงรายอยู่ในสวนสาธารณะม ี
                                                   ี
          ซากุระย้อยอยู่เพียงต้นเดียวซ่งเป็นจุดถ่ายรูปยอดนิยม ตัวเขาเองก็ไปต่อแถวกับฝูงชน
                                ึ
          เพื่อถ่ายรูปตามความปรารถนาของผู้ชายที่มาด้วยกัน
                สงสัยคงเป็นช่วงท้ายของซากุระบาน ตนจึงเขียนเชิงบ่นว่าทุกครั้งที่ลมพัด กลีบ
          ซากุระจะปลิวว่อนราวกับหิมะและร่วงตกลงบนศีรษะ
                ไม่สิ ไม่ใช่บ่น เป็นเกริ่นน�าต่างหาก

                หรือไม่ก็ท�าเป็นกลบเกลื่อนไม่ให้รู้ว่าเขิน
                ‘¼ÁºÍ¡ “¢Íº¤Ø³¹Ð” ᵋ´ÙàËÁ×͹¨ÐÊ‹§ä»äÁ‹¶Ö§ M ¼ÁäÁ‹ä´Œ¢Íº¤Ø³·Õèà¢Òª‹ÇÂ

          »˜´¡ÅÕº´Í¡äÁŒÍÍ¡¨Ò¡ËÑÇãËŒÊѡ˹‹ÍÂ

                ¢Íº¤Ø³·Õè¤ÍÂÍÂÙ‹à¤Õ§¢ŒÒ§¼Á
                ¢Íº¤Ø³·Õè¤Í«ѻ¾Íϵ¼Á

                                                            Ñ
                                                                ×
                                  Ô
                             è
                             Õ
                ·Ø¡¡ÅÕº«Ò¡Ãз¤Ø³ËºÍÍ¡¨Ò¡ËÑÇãËŒ ¼Á¤Ô´ã¹ã¨·Ø¡¤Ãé§ ËÃͤÇÒÁÃŒÊÖ¡¹ é Õ
                         Ø
                                                                      Ù
          ÁѹàÃÕ¡NjҤÇÒÁÃÑ¡ ¤ÇÒÁÃÑ¡·Õè¼ÁÁÕãËŒ¤¹ª×èÍ M
                                         21
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28