Page 13 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1

TOUKO SUNAHARA

ั
คงกะจังหวะให้พอดีจริงๆ ละม้ง เพราะไม่ว่าเป็นฤดูร้อนท่น่งเก้าอ้ทันที หรือฤด ู
ี
ี
ั
หนาวที่ต้องถอดเสื้อโคตออกก่อน เสียงจะเป็นจังหวะเดียวกันเสมอ
“ออริจินัลเบลนด์ร้อน ไม่ใส่นมครับ”
ี
น่คือออร์เดอร์ประจ�าแบบไม่ต้องเปดเมนูของชิซุราอิ ถ้าเป็นเวลาอาหารกลางวัน
เขาจะสั่งเซตแซนด์วิช ทว่าตอนนี้เป็นเวลาบ่ายสาม

้
์
ิ
ิ
ุ
ั
�
ั
ุ
ั
หลังชซราอแจงออรเดอร์ ชายหน่มตอบกลบ “รบทราบครบ” หากคานวณคร่าวๆ
บทสนทนาเช่นนี้น่าจะเกิดขึ้นซ�้าประมาณหนึ่งร้อยครั้งได้แล้ว แต่ถึงอย่างนั้นประโยคที่ว่า
‘เอาเหมือนเดิมใช่ไหมครับ’ ก็ไม่เคยหลุดออกจากปากของอีกฝาย
ไม่ใช่ว่าอยากให้ปฏิบัติต่อตนเป็นพิเศษในฐานะลูกค้าประจ�าหรอก แต่นี่เป็นจุด
ที่ท�าให้เขาผิดหวังกับร้านนี้นิดหน่อย
ถ้าลูกค้ามาติดต่อกันเป็นเวลาสิบเดือน ไม่ว่าอย่างไรเจ้าของร้านก็ต้องจ�าได้หรือ
เปล่า บุคลิกของชายหนุ่มดูเป็นคนสงบเยือกเย็น แม้ไม่เคยรู้สึกว่าไร้มารยาท แต่เขาจะ
ั
พูดเฉพาะเม่อจ�าเป็นจริงๆ เท่าน้น ชายหนุ่มบริการชิซุราอิเสมือนเป็นลูกค้าแปลกหน้า
ื
ที่เพิ่งมาร้านนี้เป็นครั้งแรก ถ้าบอกว่าข้างในเป็นหุ่นยนต์ก็ยังเชื่อ

“สวัสดีครับ~ วันนี้ก็อากาศเย็นเนอะ ไม่อยากเชื่อเลยว่าซากุระเริ่มบานแล้ว~”
พนักงานพาร์ตไทม์เดินผ่านพร้อมกับส่งเสียงทักทาย ที่ชิซุราอิรู้สึกว่ามาสเตอร์

์
็
่
เย็นชาอาจเพราะน�าไปเปรียบเทียบกับพนักงานพารตไทมซึ่งเปนมิตรมากกวาแบบคนละ
์
ชั้นก็เป็นได้
พนักงานในร้านมีมาสเตอร์กับพนักงานพาร์ตไทม์อีกหน่งคน พนักงานพาร์ตไทม์
ึ
คนนี้เป็นฟรีแลนซ์วัยยี่สิบปี อาศัยอยู่แชร์เฮาส์ซึ่งก�าลังฮิตมากในปัจจุบัน ตั้งอยู่ห่างจาก
ที่นี่หนึ่งสถานีรถไฟฟา แต่เดินทางมาท�างานด้วยรถจักรยานยนต์ ข้อมูลเหล่านี้เจ้าตัวมา

รายงานให้ชิซุราอิฟังเองโดยไม่ได้ถามไถ่

เป็นชายปากกว้าง พูดเก่ง

11