Page 15 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1

TOUKO SUNAHARA

ี
ี
ตัวสูงกว่าค่าเฉล่ยเล็กน้อย รูปร่างผอม แม้เป็นคนญ่ปุนแท้แต่เส้นผมและดวงตา
�
ี
ี
ิ
ุ
ั
เป็นสน้าตาล หน้าตาเรียกว่าดีใช้ได้ แต่กลบเหมือนคนอมทกข์ตลอดเวลา อาจเพราะสผว
ที่ขาวเกินไปส�าหรับผู้ชายและสายตาหม่นหมองไม่ชวนมองก็เป็นได้
แต่คนไม่มีความทรงจ�า ใครจะไปท�าหน้าร่าเริงได้ล่ะ
ี
ชิซุราอิ มาซาฟุมิ อายุย่สิบเจ็ดปี ชอบกาแฟ งานอดิเรกคือตะลอนร้านคาเฟตาม
ตรอกซอกซอย
ี
ี
ข้อมูลเหล่าน้ไม่ได้ออกมาจากสมองของตัวเอง แต่รู้จากสมุดโน้ตท่ตัวเขาเคยจด
บันทึกแบบแอนาล็อกเป็นประจ�าแทบทุกวัน
จะเรียกว่าโชคดีได้ไหมนะ สถานที่ที่ล้มคือหน้าบ้านตัวเองซึ่งอาศัยอยู่คนเดียว

ท�าให้รู้ว่าบ้านตัวเองอยู่ไหน แต่ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นมนุษย์เช่นไร
ึ
ี
ชิซุราอิอาศัยสมุดโน้ตท่แฝงไปด้วยข้อมูลอ้อมๆ ประหน่งค�าใบ้ไล่ตระเวนไปตาม
ื
ี
สถานท่ต่างๆ ท่น่าจะมีความเช่อมโยงกับตัวเองในอดีต กลายเป็นว่าสถานท่ท่เขาตะลอน
ี
ี
ี
ี
ไปมากท่สุดคือบรรดาร้านคาเฟ ตนในอดีตคงเคยยึดเป็นงานอดิเรก วันหน่งชิซุราอิบังเอิญ
ึ
�
ิ
ี
ิ
ึ
เหนประกาศรบสมครนกเขยนนตยสารจงลองนาบทความรววทตวเองจดบนทกเอาไวสง ่
้
็
ั
ั
ั
ั
ี
่
ี
ั
ึ
ิ
ี
ึ
ไปสมัครดู เลยท�าให้ได้ส่งท่เรียกว่า ‘งาน’ ซ่งสามารถเอามาสร้างภาพลักษณ์ให้ตัวเองดูด ี
ได้
“เป็นนักเขียนบทความเหรอ! นิตยสารไหนครับ? มีขายในร้านหนังสือไหม?”
ค�าว่าเป็นกันเองกับพยายามตีสนิทแบ่งกั้นด้วยเส้นบางๆ
การที่พนักงานล�้าเข้ามาในพื้นที่ส่วนตัวของลูกค้ามันยังไงๆ อยู่ แต่หากช่วยให้
นิตยสารหัวเล็กๆ ขายดีขึ้นได้สักนิดอาจเป็นเรื่องดีก็ได้ ชิซุราอิจึงบอกชื่อนิตยสารไป
“ขอโทษที่ให้รอครับ”
่
ี
ุ
่
ิ
�
็
ิ
ระหว่างสนทนาอยน้นมาสเตอร์กนากาแฟมาเสร์ฟ ทวงท่ากริยาสภาพไร้ทติ ทว่า
ั
ู่
ขาดแคลนรอยยิ้มเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน
13