Page 14 - อ่านฟรี! หลงเหลือเพียงครึ่งหัวใจ 1

หลงเหลือเพียงครงหัวใจ 1
่
ึ

“วันนี้ก็ท�างานเหรอครับ~?”
อีกฝายเอ่ยปากถามเม่อเห็นชิซุราอิหยิบคอมพิวเตอร์โน้ตบุกออกมาจากกระเปา
ื
สะพายไหล่

“เอ?”
ั
“เห็นบางทีก็ใช้คอมพิวเตอร์ด้วย เลยเดาว่าคงท�างานละม้ง แต่ถ้าเข้าใจผิดต้อง
ขอโทษด้วยครับ”

“อะ เปล่า ก็ใช่ครับ...มีงานเขียนนิดหน่อย...”
“กะแล้วเชียว! เป็นนักเขียนนิยายเหรอครับ!?”

“มะ ไม่ใช่ครับ แค่เขียนบทความแนะน�าร้านคาเฟ ”
1
ชิซุราอิรีบร้อนปฏิเสธไปหน่อยเลยเผลอหลุดปากออกไป
ี
ั
เขาเผลอพูดจาให้ตัวเองดูดี ท้งท่สถานการณ์ปัจจุบันเป็นนักเขียนท่ส่งบทความ
ี
ึ
ให้นิตยสารเพียงเดือนละหน่งถึงสองบทความและได้ค่าตอบแทนเล็กน้อยเท่าน้น อวดอ้าง
ั
ว่าเป็นอาชีพนี่ช่างไม่เจียมเนื้อเจียมตัวเสียเลย
จุดเริ่มต้นของงานนี้คือค้นหาตัวตน

ไม่ได้มีความหมายอะไรลึกซึ้ง เขาก�าลังตามหาว่าตัวเองเป็นใครมาจากไหน
ึ
�
ี
่
ึ
ี
่
่
้
้
ิ
ชซราอไมมความทรงจาในอดต ประมาณหนงปครงกอนหนานเขาลมอยขางถนน
้
ู
่
่
้
ี
ุ
ี
ิ
ิ
ุ
ู
ี
และตกอย่ในภาวะสญเสยความทรงจา ศรษะโดนกระแทกอย่างรนแรงจนหมดสต โชคด ี
ู
ี
�
ไม่ถึงแก่ชีวิต แต่พอลืมตาตื่นขึ้นในโรงพยาบาลที่โดนหามส่งไปนั้น พบว่าความทรงจ�าซึ่ง
ควรมีอยู่กลับหายไป พูดง่ายๆ คือ ‘ความจ�าเสื่อม’
ตอนยังไม่คุ้นชิน แม้แต่ภาพสะท้อนตัวเองในกระจกเขายังคิดว่าเป็นคนอื่น
1 ในประเทศญ่ปุนร้านคาเฟต่างจากร้านกาแฟท้งด้านกฎหมายและภาพลักษณ์ โดยร้านคาเฟต้องขอใบอนุญาต
ั
ี
เปดร้านอาหาร แต่ร้านกาแฟเป็นใบอนุญาตร้านกาแฟ และร้านคาเฟจะดูทันสมัยกว่า ส่วนร้านกาแฟมีบรรยากาศ
เก่าๆ สไตล์เรโทร
12