Page 43 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร
P. 43

เหลยเอินนำ 41
                                                            เหลยเอินนำ

           ลูบคล�ามันอย่างไร ปลายเคราถึงได้ชี้โด่ชี้เด่เช่นนั้น

                  ส่วนชายหนุ่มอีกคนที่นั่งข้างๆ กัน เขานั้นช่าง...สมกับที่เป็นคุณชาย
           เหลือเกิน

                  ค่อนข้างต่างกับเขาที่นางเคยเจอ

                  ครั้งแรกที่ได้พบกับเขา เขาอยู่ในชุดคลุมยาวสีขาวหยก มวยผมถูกครอบ
           ด้วยเกี้ยวหยกสีนวล ดูสง่างาม งดงามดึงดูดสายตา

                  บัดนี้ได้พบกันอีกครั้ง เขากลับสวมคลุมด้วยสีอึมครึมทั่วทั้งร่าง

                  ผมสีด�าเงาถูกรวบเป็นจุกและครอบไว้ด้วยเกี้ยวหยกผลึกด�าสลักลาย
           ชุดยาวที่ท�าขึ้นจากผ้าสีมืดเมื่ออยู่บนร่างเขาให้ความรู้สึกดั่ง ‘ลมบูรพาวางแผน

           ไร้ใจ’ เสมือนสายลมหนาวต้นฤดูวสันต์โหมพัดสีสันของมวลผกาให้ร่วงโรยสู่

           พื้นดิน ทั้งที่ตอนนี้เป็นฤดูกาลที่พวกมันแข่งกันผลิบานอวดความงาม
                  เขามิได้นั่งขัดสมาธิเฉกเช่นท่านพ่อของนาง แต่เอนตัวพิงพนักพิงโดยที่

           แขนข้างหนึ่งพาดทับหมอนปักลายนกกระจอกเกาะกิ่งบวยกลางวสันต์ ส่วน
           อีกข้างนั้นก�าลังคล�าหยกดิบก้อนหนึ่งเล่น

                  ซูหย่างเสียนเพิ่งสังเกตเห็นว่าไม่เพียงแค่หยกดิบในมือเขาเท่านั้น บน

           เสื่อตั่งยังมีเครื่องประดับหยกและเครื่องหยกชิ้นเล็กๆ กว่ายี่สิบชิ้นวางเกลื่อน
           ไปทั่ว ทั้งหยกขาวรูปปลาหนึ่งคู่ หรูอี้ จากหยกเขียว ที่ทับกระดาษจากหยกสีทึบ
                                        4
           น�้าเต้าจากมรกต และอื่นๆ อีกมากมายละลานตา ทุกชิ้นล้วนเป็นของสะสมของ
           บิดานางทั้งสิ้น

                  บุคคลที่สามารถท�าให้คนที่หลงใหลหยกจนแทบจะคลั่งอย่างบิดานาง

           ยอมน�าของสะสมจ�านวนมากขนาดนั้นออกมาให้ชมได้นั้น นอกจากอาจารย์
           ผู้เฒ่าอวิ๋นซีของนาง ศิษย์พี่ทั้งสาม และตัวนางแล้ว ก็มิมีใครอื่น แต่แขกพิเศษ




           4  หรูอี� คือ คทาแท่งสั�น สัญลักษณ์ของความเป็นสิริมงคล
   38   39   40   41   42   43   44   45   46   47   48