Page 48 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร
P. 48
สลักใจเจ้ำประติมำกรักใจเจ้ำประติมำกร
46 สล
ท่านพ่อซูก็สนับสนุนบุตรสาวเต็มที่จึงดีดตัวขึ้นตาม ใบหน้าอ้วนกลมเปลี่ยนเป็น
สีแดง “ไม่ได้ก็คือไม่ได้ ยายหนูพูดว่าไม่ ก็คือไม่!” เขาไม่สนแม้แต่น้อยว่าแขก
ผู้สูงศักดิ์ที่มาเยือนในวันนี้จะท�าให้เขามีความสุข ให้เขาคุยได้อย่างสบายใจมาก
เพียงใด หากยายหนูของเขามีข้อกังขา ต่อต้านอีกฝ่าย เขาก็จะอยู่ฝ่ายเดียวกับ
นางอย่างแน่นอน
เดิมทีซูหย่างเสียนเกร็งตัวเครียด แต่พอได้เห็นบิดายืนเท้าเอว อวดพุง
กลมพลุ้ยช่วยนาง นางก็อดยิ้มให้เขาไม่ได้
ตอนนี้อารมณ์ของนางผ่อนคลายลงเล็กน้อย ยามที่นางหันกลับไปมอง
ยงเส้าไป๋อีกครั้ง ท่าทางของนางจึงเปลี่ยนเป็นแน่วแน่
“นี่เป็นหัวใจหยกที่เตรียมไว้เพื่ออวยพรให้ท่านอาจารย์ในวันเกิด จะยอม
สละไปไม่ได้ หวังว่าท่านยงจะเข้าใจ” ในระหว่างที่พูดก็ราวกับนางนึกบางอย่าง
ขึ้นมาได้ จึงหยิบห่อกระดาษห่อหนึ่งจากแขนเสื้อและมอบมันให้ท่านพ่อซู ตา
ของเขาพราวระยับ หลังจากรับห่อกระดาษนั้นมาแล้วก็กลับไปหย่อนก้นลงบน
ตั่งตัวเดิม
เวลาผ่านไปไม่ถึงสองเค่อ ยงเส้าไป๋ก็ค้นพบแล้วว่า ‘ลูกไม้’ ของพ่อลูก
6
คู่นี้มีไม่น้อยเลยจริงๆ เดี๋ยวก็มองหน้ากัน เดี๋ยวก็ส่งยิ้มให้กัน เมื่อผู้เป็นพ่อมอง
บุตรสาว สายตาสื่อถึงความสนิทชิดเชื้อและพึ่งพิง กลับกัน สายตาของผู้เป็นลูก
แสนจะเอาใจและเอ็นดูผู้เป็นพ่อ บทบาทของสองพ่อลูกนี้เหมือนจะสลับกัน และ
ในตอนนี้ผู้เป็นลูกยังน�าขนมออกมาเอาใจอีก
ยามที่นิ้วมืออวบอ้วนของท่านพ่อซูแกะห่อกระดาษนั้นออก หยิบเอา
เม็ดถั่วหวานใส่เข้าปากเม็ดแล้วเม็ดเล่า กลืนกินมันอย่างดื่มด�่า...ยงเส้าไป๋รู้สึก
ว่าล�าคอของเขาเคลื่อนไหวไปเล็กน้อย ไม่คิดว่าเขาจะเผลอกลืนน�้าลายตาม
6 1 เค่อ เท่ากับ 15 นาที
