Page 40 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร

บทที่สอง

แมนำงซูเสนอรำคำมำ

ณ เรือนหลัง ‘ร้านฝูเป่า’
ความหนาวเหน็บแห่งวสันตฤดูผ่านพ้นไปแล้ว แทนที่ด้วยความอบอุ่น

ที่เริ่มคืบคลาน แม้จะอยู่ในยามพลบค�่า แสงสนธยาก็ยังคงสาดส่องเข้ามาในห้อง
โถงผ่านหน้าต่างที่เปดแง้มและประตูใหญ่ที่เปดกว้าง แสงที่สาดส่องกระทบกับ

พื้นหินจนปรากฏเส้นแสงอ่อนตามรอยหิน ชวนให้รู้สึกอยากพักผ่อนในห้องที่ถูก

ตกแต่งต่างไปจากรูปแบบเดิมๆ
ข้างหน้าต่างเป็นที่ตั้งของตั่งไม้แดงบุแผ่นรองนั่งเถาวัลย์สานซึ่งเป็นตั่ง

ตัวโปรดของท่านพ่อซู ขอบกั้นทั้งสามด้านของตั่งถูกฉลุและฝังด้วยหินอ่อนที่
ปรากฏลวดลายธรรมชาติคล้ายภาพทิวทัศน์ลายพู่กัน

ท่านพ่อซูถูกใจคุณชายที่มาเยี่ยมเยียนตอนบ่ายท่านนี้เหลือเกิน

เขารู้สึกผ่อนคลายเมื่อได้พูดคุยกับอีกฝ่าย ไม่ว่าจะพูดอย่างไรเขาก็
สามารถฟังเข้าใจ และในใจก็รู้สึกชื่นชอบถึงได้พาแขกมายังตั่งตัวโปรดที่เขามัก

จะมานั่งประจ�า

“อย่าดูถูกตั่งตัวนี้เชียวล่ะ นี่เป็นตั่งที่ลูกสาวข้าบรรจงเลือกให้ข้าเชียวนะ