Page 35 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร
P. 35
เหลยเอินนำ 33
เหลยเอินนำ
ความคิดเห็นจากนาง
หินลายไม้ที่ค่อนข้างหายากก้อนนั้นมีสีด�ามันวาว เนื้อแข็งแต่กลับใส
โปร่งแสงซึ่งไม่มีทางเกิดขึ้นกับหินลายไม้ เป็นหินที่ทั้งด�าและโปร่งแสง ละเอียด
เกลี้ยงเกลาเป็นมันวาว ท�าให้ลายไม้ที่ปรากฏอยู่บนหินหยกเหมือนกระแสน�้าที่
ไหลเชี่ยว ดังนั้นคนเหล่านั้นจึงเข้าใจว่านั่นคือหยกผลึกด�า
นางบอกความคิดของนางให้ฟังอย่างละเอียด และตั้งใจตอบค�าถาม
คนเหล่านั้นทุกค�าถามอย่างมั่นใจ
ตอนที่ออกมาจาก ‘หมิงอวี้ถัง’ นางไม่ทราบว่าตัวเองจะโน้มน้าวเหล่า
อาจารย์แกะสลักประจ�าตระกูลหมิงส�าเร็จหรือไม่ แต่นางก็มิได้ใส่ใจหากพวกเขา
จะไม่เชื่อนาง นางมั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าครั้งนี้ก็ยังคงมองถูกแน่นอน แต่ถ้าหาก
ตระกูลหมิงไม่รับฟัง สิ่งที่ต้องตอบแทนเมื่อความจริงปรากฏก็คือพวกเขาต้องทิ้ง
หินลายไม้หายากนั่นให้สูญเปล่า ถึงตอนนั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่นางต้องเข้าไปยุ่งแล้ว
แม้ว่าบางเรื่องจะไม่สามารถเข้าไปยุ่งได้ แต่บางอย่างที่สามารถท�าได้
นางก็พยายามอย่างถึงที่สุด
นางย�้ากับคนดูแลร้านที่เดินออกมาส่งนางว่าวันนี้ที่เข้ามาช่วยโดยปราศจาก
เงื่อนไข ทั้งหมดเป็นเพราะคุณหนูจื่อหลันของตระกูลหมิง ที่นางเอ่ยแบบนั้นไป
เพราะหวังว่าจื่อหลันจะสามารถใช้ชีวิตในครอบครัวได้สบายขึ้น หวังว่าชื่อเสียง
และก�าลังของนางที่มีอยู่น้อยนิดจะช่วยเลื่อนฐานะของจื่อหลันในตระกูลได้บ้าง
นางกลับถึงบ้านในยามสนธยา พอก้าวเท้าข้ามผ่านธรณีประตูใหญ่
คนรับใช้ในเรือนซึ่งเหลือเพียงสองคนอย่างลุงชวนและป้าชวนก็เข้ามาล้อมนางไว้
สมัยก่อนที่กิจการ ‘ร้านฝูเป่า’ ยังรุ่งเรือง แค่คนเฝ้าร้านก็มีถึงสิบคนแล้ว
ส่วนคนขนของมีราวเจ็ดถึงแปดคน หลังจากที่ร้านปดตัวลง ซูหย่างเสียนจึง
เลิกจ้างลูกจ้างในร้านทั้งหมด ส�าหรับคนที่อยากท�างานอยู่ในแวดวงวัตถุโบราณ
และเครื่องหยกต่อ นางก็ช่วยหาทางและจัดหาที่ท�างานให้ ส่วนคนที่ช่วยไม่ได้
