Page 30 - อ่านฟรี! สลักใจเจ้าประติมากร
P. 30
สลักใจเจ้ำประติมำกรักใจเจ้ำประติมำกร
28 สล
ตระกูลซูซึ่งตั้งอยู่หลัง ‘ร้านฝูเป่า’ ทุกคนยกจอกดื่มเพื่อเป็นการฉลอง
ในเวลาเดียวกัน คนที่ถนัดการแกะสลักอย่างเขาก็คิดไว้แล้วว่าจะจัดการ
กับหินก้อนนั้นอย่างไร ผสมเข้ากับทัศนะอันเป็นเอกลักษณ์ของซูหย่างเสียนว่า
ควรจะปอกเปลือกนอกแกะสลักเนื้อในอย่างไร เริ่มลงมือที่จุดไหนและจะเล่นสี
อย่างไร ก่อนอาหารและสุรารสเลิศจะหมด เขาก็ลงเส้นวาดโครงร่างบนหินก้อน
นั้นด้วยก้อนถ่านที่เขาพกติดตัวอยู่ตลอดเวลาไว้แล้ว
ซูหย่างเสียนได้เห็นแล้วก็ยกนิ้วโป้งให้กับศิษย์พี่ใหญ่ของตน แม้จะดีใจ
แต่ในใจก็อดอิจฉาไม่ได้ จึงลอบถอนหายใจ
คิดมาตลอดว่าตัวนางเองเป็นเจ้าของดวงตาอันเฉียบแหลม สามารถดู
หยก คัดแยกหยก ทั้งยังสามารถบอกเล่าเรื่องราวของหยกแต่ละชิ้นได้ แต่จะให้
นางลงมือแกะสลักหยกจริงๆ เป็นที่รู้กันว่าแรงข้อมือของสตรีนั้นยากที่จะเทียบ
กับของบุรุษ ต่อให้นางพยายามสักเพียงใดก็ยากที่จะขึ้นไปอยู่จุดสูงสุด อย่างมาก
ที่สุด...ก็คงพอจะเป็นประติมากรหยกที่ไม่แย่มากก็เท่านั้นเอง
ไม่สนใจแล้ว อย่างไรเสียก็ยังมีศิษย์พี่ทั้งสามของนางคอยช่วยเหลือ ซ�้า
ฝมือของแต่ละคน คนหนึ่งยอดอีกคนหนึ่งเยี่ยม ส�าหรับส�านักตี้จิงที่อาจารย์ของ
นางเป็นผู้ก่อตั้งนั้น หน้าที่ของนางก็คือใช้ตาและปากของนาง ส่วนที่เหลือยกให้
เหล่าศิษย์พี่ของนางรับผิดชอบไป
นางยิ้มอย่างพอใจก่อนจะยกจอกดื่มกับศิษย์พี่ใหญ่ พอมองเห็นสหาย
ของนางบรรจงจิบสุราจากจอกในมือ ท่าทางส�ารวมกิริยาเช่นกัน นางจึงยื่น
น่องไก่ย่างน่องหนึ่งที่โชยกลิ่นหอมกรุ่นไปถึงมุมปากหมิงจื่อหลัน ท�าเอาใบหน้า
ของหญิงสาวเปอนรอยน�้ามันมันวาวไปครึ่งหน้า
ในค�่าคืนที่ทุกคนก�าลังหัวเราะครื้นเครงในบ้านตระกูลซูหลัง ‘ร้านฝูเป่า’
ณ อีกมุมหนึ่งของเมืองหลวงก�าลังมีบุคคลหนึ่งจ�าต้องมุ่งไปหานายของตนด้วย
เรื่องหินหยกก้อนเดียวกัน